De "Dintelse Gorzen" is een natuurgebied in de hoek die het Volkerak en de Steenberghse Vliet vormen ten noorden van Benedensas. De laatste keer dat we hier waren, was 1 mei 2016. Dit keer was het de laatste week van juni. En dat maakt een heel verschil! De donzen pulletjes van dit jaar waren al flinke jonge eenden en ganzen geworden. De bomen stonden nu vol in het blad, de vlier bloeide, de varens stonden hoog en de schorren waren droog, het land was vol bloeiende grassen en wilde bloemen. De grootste verrassing: de vele orchideeën op de wat vochtiger plaatsen. Met name de oevers langs de Bot kleurden lila van gevlekte rietorchis en ik heb ook gewone rietorchis gezien evenals moeraswespenorchis. Maar niet anders dan destijds werden we ook nu al meteen aan de overkant van de toegangsbrug verwelkomd door verschillende kneutjes, die zich daar blijkbaar graag in de bosjes en planten ophouden.
Als de Schotse hooglanders op het pad lopen, ga ik er liever iets hoger omheen. Ze ogen zo vriendelijk wollig, maar ik vind ze nog altijd zeer indrukwekkend en afstand houden kan geen kwaad. De grote witte reiger aan de overkant oogt hierbij extra slank.
Veel jonge vogels hebben we gezien. Hier twee roodborsttapuiten, vader en moeder oplettend nabij. Verschillende vlindersoorten profiteerden van de warme zon en de gevarieerde flora. Onder: kleine vos en St. Jansvlinder. Verderop groot dikkopje. Ook atalanta's, klein koolwitje en klein geaderd witje zijn we tegengekomen,
Er is hier een geweldige variëteit aan planten en bloemen - bij het water de mooie zwanenbloem, bij het eerste bruggetje heemst, heen, moeraszuring, wilgenroosje...... om maar wat te noemen.
Moeraswespenorchis: prachtig maar minder opvallend dan de rietorchissen. Ik ontdekte dit groepje pas toen we de gele lus liepen en eenmaal daarop attent vonden we er her en der nog meer.
Oranje havikskruid en kleverige ogentroost - ik leer er iedere keer weer wat bij.
Distelvinken zie je altijd in groepjes en het zijn zulke mooie, levendige vogeltjes. Gelukkig wilde deze net even stil zitten voor de foto.
Het gamma-uiltje is een dag-actieve nachtvlinder en deze kom ik in onze tuin ook regelmatig tegen. Het bruine snuituiltje en de varenspanner zie je overdag niet zo snel vliegen en deze vond ik dan ook tussen het donkere gebladerte onder de bomen. Wij hebben weer genoten van de Dintelse gorzen en alles wat daar klein en groot, groeit, bloeit en leeft.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten