Fietsen door het Twentse land: van Lutterveld om Losser terug naar De Lutte

Onze voorlaatste vakantiedag in juli op camping De Kunne bood ideaal weer voor een mooie fietstocht. De dreigende luchten bleven decor, meer dan een spatje hebben ze niet gebracht. Vanaf de camping reden we zuidwaarts en kort na de oversteek van de snelweg en het spoor (De Poppe) voerde bij een koffie-haltepunt een fietspad rechtsaf. (pt 68) We staken weer eens de Dinkel over, die zich door akkers en bossen slingerde. Iets verderop reden we langs een hoge es, waar zwart bonte koeien zich tegoed deden aan het jonge gras.

Prachtig land! Lossersedijk. We passeerden de Lutterbeek en reden verder zuidwaarts richting Losser.

Door de tuin en over het erf van museumboerderij Erve Kreasgenberg aan de oostkant van Losser vervolgden we onze weg naar de zandwinningsplas Oelemars. Een vogelkijkhut biedt naar alle kanten uitzicht over het water. Er viel nu niet veel te beleven. Op de kleurrijke slikplaten voor de hut rustten wat meeuwen, nijlganzen en een aalscholver. Twee jonge kieviten lieten zich zien.

Bossen, maisvelden, gravelpaden. Donkere wolken pakten zich samen en gingen de strijd aan met de zon, maar ontlaadden zich niet. Wel waaide het hard. We kwamen bijna niemand tegen.

Losser passeerden we aan de zuidzijde om via het Oldenzaalse Veen en Haagse bos terug richting De Lutte te rijden. Boerenland en beukenlanen. Twee eekhoorntjes die elkaar achterna zaten verrasten ons onderweg.

Via verlaten landweggetjes en fietspaden kwamen we op de Postweg uit. Maar niet dan nadat ik in een kruiden- en braambloemrijke berm eindelijk de vlinders ontdekte, die ik steeds zo had gemist. Lastig fotograferen op die waaiende stengels in de wind, maar toch een beetje gelukt. Waar we om een hoekje verder reden was een prachtig bloemenveld en ook daar waren wat vlinders, maar daar kon ik niet bijkomen.
Een stukje de Postweg volgen, oversteken en dan naar de Lutte, waar we nog een paar boodschappen hebben gedaan. De Lutte is een aardig plattelandsdorpje met een supermarkt, een uitstekende slagerij en poelier, een goede warme bakker en naast verschillende horecagelegenheden een niet te versmaden ijssalon. En natuurlijk is er de Hellehond van De Lutte!

jonge Zwarte roodstaart

koevinkje

koevinkje

citroenvlinder

klein geaderd witje

We eindigden onze fietstocht weer met dreigende wolken, maar de zon liet zich voldoende gelden om het mooi en aangenaam te houden.

Op de fiets door Twente: over droge zandgronden en langs waterlopen. juni 2019

Fiets-tip van onze gastheer op camping De Kunne: fiets door het Lutterzand (Zandhuizerweg) naar de Duitse grens, volg de Vrijdijk helemaal tot het Kanaal Almelo-Nordhorn, daar linksaf langs het kanaal tot voorbij Denekamp en via landgoed Singraven terug naar het Lutterzand. Het werd een fantastische fietstocht door het Twentse coulissenlandschap, langs  heidevelden en bloeiende bermen, het prachtige kanaal en door statige lanen bij fraaie landhuizen.

Of de heide gaat bloeien en of er meer vlinders zullen zijn in de latere zomer is nog maar de vraag. Het kanaal Almelo-Nordhorn oogde weelderig groen. Meerkoeten en een fuut waren druk met hun kroost. Verderop pronkten grote groene kikkers op het pompeblad en gaven luidruchtig blijk van hun wellust. Verschillende soorten libellen, vooral heel veel blauwe waterjuffers, werkten stiller aan het nageslacht.

 

 Ons feest was natuurlijk niet compleet zonder een van de lekkerste ijsjes van Europa bij Erve Kuiper! Na deze rustpauze konden we weer verder. Denekamp waren we voorbij toen we bij landgoed Harseveld bij het Schuivenhuisje kwamen. Hier kruiste ons pad weer de Dinkel, want het Schuivenhuisje is een stuw die het water van de Dinkel inlaat in het kanaal. Dit mooie monument en de prachtige omgeving vroegen om een nadere verkenning.

 Singraven, landgoed en monumentale watermolen aan de Dinkel: een populair uitstapje / afstapje.

Een mooie bomenlaan met naar links zicht op Landhuis De Borg. Daarna fietstunneltje onder de N342 en het Sterrebos.

Beuningen hebben we achter ons gelaten. Eerder - in 2011 - hebben we in deze omgeving een lang weekend doorgebracht op camping Olde Kottink.  Helemaal onbekend zijn deze contreien ons dus niet. Ook toen hebben we heerlijk gefietst. 

Over landweggetjes, langs oude boerderijen en fraaie huizen, over de Dinkel en het Omleidingskanaal vonden we onze weg terug naar onze eigen fijne  camping in het Lutterzand aan de Dinkel.