AWD: poelen, padden en kikkers in de hoofdrol

18 mei Panneland. Het was weer een feestje op het speelveld - nee: geen hordes mensen en spelende kinderen, maar wel weer zandhagedissen. Bij de boomstronken zaten de hagedissen elkaar achterna of deden zich tegoed aan beestjes tussen het droge mos. Verderop zongen boompiepers luidkeels hun ochtendlied in de top van de bomen. 

We hebben dit keer aan deze zijde van het Nieuwkanaal en later over het Zwarteveld gezworven. Het stikte er werkelijk van de libelles, vooral viervlekken en watersnuffels. 

Watersnuffel

Bruin blauwtje

Kleine vuurvlinder

Sint Jacobsvlinder

Argusvlinder

Lantaarntje

Vuurjuffer?

Het was echt een geweldige struindag. In de luwte van een zandrug was het warm en konden we even een heerlijke rustpauze nemen. In het open veld van het Groot Zwarteveld gingen de truien aan. Ook deed de wind de grassen wuiven en dat maakte het fotograferen soms wel lastig. In een poel bij het Zwarteveld kwaakten de kikkers dat het een lieve lust was. Hier moesten wij oppassen om geen beweging teveel te maken bij het naderen. Maar we hadden geluk, niet alle kikkers schoten onmiddellijk weg. De opgeblazen wangen bleven wel even achterwege, maar na enige tijd zaten ze weer achter elkaar aan, terwijl wij stiekem tussen het riet toekeken.

Viervlek

Een boompieper zorgde voor de muzikale begeleiding.

In een van de andere plassen voelden de kikkers me al aankomen en zochten subiet dekking, maar daar ontdekte ik vlakbij de waterrand een poelslak die zijn kostje bij elkaar zocht. Ook leuk om eens te zien.

Een rietgors vloog op uit het riet en vloog de bomen af op zoek naar voedsel, net zo lang tot hij zijn bek helemaal vol had. Te ver weg voor mooie foto's. Maar terwijl we even achterover lagen, kwam een boomvalk over gevlogen. Ik heb de indruk dat hij een libelle of iets anders gevangen heeft, die hij al vliegend tussen de poten vandaan oppeuzelde.

Opnieuw zag ik Argusvlinders.

Je kunt hier keer op keer terugkomen en genieten van de prachtige natuur, die nooit hetzelfde is en nog steeds kan verrassen. De damherten vervelen me nooit, futen zijn altijd prachtig evenals de zwanen op het nest, maar dit keer school de verrassing vooral tussen het vochtige gras en pijpenstrootje.

Ik moest oppassen waar ik liep: talloze padjes - dacht ik - sprongen voor mijn voeten weg. Maar het bleken geen kleine rugstreeppadjes, maar bruine kikkertjes zoals ObsItentify vaststelt. Het waren een paar kleine, oranje exemplaren die vooral mijn aandacht trokken. Ik volgde er eentje die vervolgens doodstil tussen het groen bleef zitten. Voorzichtig heb ik foto's genomen. Ook dit zijn kleine bruine kikkertjes. Mooie ontmoeting wel!

Op de terugweg vloog opnieuw een boomvalk over, misschien wel dezelfde. Verderop boven de bomen vlogen talloze kauwen met veel kabaal op, waarschijnlijk voor een ander gevaar. Wij hebben in alle rust weer kunnen genieten van de AWD.

Een prachtige dag in de Waterleidingduinen

Was het twee weken geleden voor ons de dag van de boomkikker, 6 mei kleurde ook heel groen; niet alleen door bomen en struiken, maar ook door de zandhagedissen. 

We hebben er vele gezien op deze mooie dag, waarop de zon overheerste. Terwijl één mannetje en vrouwtje zich voor ons uit de voeten maakten, bleef een ander exemplaar met twee dames rustig in het zonnetje zitten. Ze hielden ons in het oog, maar hadden het vooral druk met elkaar.

Verderop werden we verrast door een mannetje die vanonder een boomstam schoot om de planten in te duiken, misschien op zoek naar lekkere hapjes.

Later verkoos hij toch weer de hoogte. Teken bijten zich blijkbaar graag vast in zandhagedissen, met name vlak achter de kop en de voorpoten, het is me al eerder opgevallen. Voor de zandhagedissen zijn deze insecten niet schadelijk, sterker nog: ze kunnen de ziekte van Lyme verwijderen: https://www.naturetoday.com/intl/nl/nature-reports/message/?msg=16802

Onze gevleugelde vrienden maakten de dag compleet: een bruin blauwtje, verschillende hooibeestjes en veel kleine vuurvlindertjes. De St. Jacobsvlinder gaf ook op verschillende plaatsen acte de présence. Na het landen klapt hij veelal de vleugels meteen dicht, waardoor het spectaculaire rood van de achtervleugel niet meer zichtbaar is. Het lukte echter om één van deze dagactieve nachtvlinders in volle glorie vast te leggen.

O.a. bij Panneland zijn hekken en rasters geplaatst om de voorste velden te vrijwaren van de damherten, die daar gewoonlijk in grote getale grazen. Damherten vreten alles wat los en vast zit en daar heeft de flora flink onder te lijden. Deze dag zagen we hier al vele soorten kruiden en bloemen opbloeien, zoals het duinviooltje. Het duinviooltje is belangrijk o.a. als waardplant voor de duinparelmoervlinder.

In het grote veld verderop hebben we nog een heerlijk rustplekje gevonden. De vinken zaten op het vinkentouw, iets verder hoorden we de boompiepers fluiten in hun duikvluchten en dichterbij voerde een gekraagde roodstaart vanuit de hoogte het hoogste woord. Libelles kwamen we regelmatig tegen en voor mij was het de eerste atalanta van dit jaar die even netjes voor me ging zitten. De eerste hoornaar was laag bij de grond heel actief, die ging ik uit de weg. 

 

Op de kop van het Oosterkanaal vonden we geen padden, wel drie grote snoeken (?).

Als je eenmaal weet waar je zoeken moet en de sporen herkent, vind je de hagedissen wel.  Op de terugweg zagen we de sporen in het zand en een moment later lieten een mannetje en vrouwtje zich zien. Die mannetjes in hun mooie groene pakje krijgen genoeg aandacht, hier nog een keer het vrouwtje.

En wat zijn de AWD zonder de damherten? Gewei in aantocht. We waren weer bijna bij Panneland terug.