De voor juni zeer hoge temperaturen hebben op vrijdag 18 juni in verschillende delen van Nederland voor ongekend noodweer gezorgd: hevige onweers-, hagel- en regenbuien hebben wateroverlast en flinke schade veroorzaakt, met name in de gemeente Leersum waar een plaatselijke windval een ravage en veel narigheid teweeg bracht. Meer dan een nachtelijke regenbui hebben wij op ons stekkie in Noord-Limburg gelukkig niet gehad en deze bracht wat verkoeling met zich mee. Het was deze zondag 20 juni tot zo'n 28° dan ook uitstekend weer om nog een flinke fietstocht te maken. Dit keer wilden we wat meer van de Maasduinen zien en langs de oostzijde van de Maas weer terug. Vanaf de camping sloegen we linksaf richting kpt 73.
We stapten echter al heel snel weer af bij het bruggetje over het beekje dat vlakbij de camping de zuidgrens vormt van het Maasduinengebied. Oorspronkelijk was dit een kanaal voor de afwatering vanaf het Duitse riviertje de Niers naar de Maas, maar door het ontbreken van oeverbeschoeiïng is het Nederlandse deel gaan meanderen en lijkt nu een heel natuurlijk beekje. Leuke weetjes, maar mijn aandacht werd vooral getrokken door de vele weidebeekjuffers in het riet en de oeverbeplanting. Verderop langs de Heerenvenweg werden we getroffen door de schoonheid van de vennen onder de wolkenluchten. De uitkijkpost over het Heerenven aan de andere kant van de weg konden we ook niet zomaar links laten liggen.
Bij het naderen van Tuindorp hoefden we ons niet af te vragen waaraan het dorp zijn naam te danken heeft. Uitgebreide kassencomplexen en kwekerijen en weer verderop in het buitengebied maisvelden. Je bent hier vlakbij de Duitse grens: windmolens markeren de horizon.
Van kpt 64 > 28 > 65 door een mooi afwisselend natuurgebied van bossen en heide. Een stuk voorbij 28 bij de Putjesberg is een mooie schaapskooi, gebouwd in 2013 op traditionele wijze. De schapen liepen buiten in de wei voor de schaapskooi.
Bij kpt 29 kwamen we aan de rand van het Reindersmeer. Opnieuw een prachtig plekje om even rond te kijken en te genieten van de omgeving, de vele vogels en libellen.
We fietsten voorbij kpt 37 bij de Wellsche Hut, een leuke plek voor iedereen die zijn trek wil bevredigen. Van 79 > 31 en vandaar over kronkelende bospaden noordwaarts tot de Eckeltse Bergen, waar we afgeslagen zijn richting Nieuw-Bergen. Daar zijn supermarkten en andere winkels, wij hebben er onszelf op een ijsje getrakteerd.
Van Nieuw-Bergen gaat er een fietspad langs de weg naar Bergen. Daar stapten we weer eens af bij een mooi watertje, omdat een groot informatiepaneel naast de brug ons wees op het Heukelomse Beekdal. Na het verhogen van het waterpeil in de Maas na de overstromingen eind vorige eeuw, werd het beekdal weer natter, waardoor intensief gebruik van akkers en weiden eigenlijk niet meer mogelijk was. Overheid en agrariërs hebben toen regelingen getroffen om er natuurgebied van te maken en een aantal boeren hebben zich verenigd in een stichting die een deel van het beekdal beheert. Ze willen met hun agrarische bedrijfsvoering aansluiten bij de ontwikkeling van natuur en met name de oorspronkelijke graslanden met talrijke kruiden en bloemen terugbrengen. Ik had tot dat moment nog nergens zoveel vlinders gezien als hier, dus het lijkt erop dat hier met succes gewerkt wordt! Wij hebben er nu alleen even rondgezworven, maar er is een hele wandelroute door het gebied.
Door het dorpje Bergen en over de dijk naar de veerpont om een kijkje bij de Maas te nemen. Terug naar de dijk hadden we een mooi uitzicht over de brede uiterwaarden. De kerktoren binnendijks stak fier boven alles uit.
Over de dijk was het leuk fietsen naar Aijen en vandaar langs het drukke recreatiegebied en de jachthavens bij het Leukermeer naar Well.
Well was ons niet geheel onbekend - en niet alleen van het ijsje van de afgelopen week! - want in 2014 hebben we hier een weekend tot groot genoegen gelogeerd in La Belle Meuse en heerlijk gegeten in het restaurant aan de overkant van de kade.
Van hier fietsten we weer langs de Maas naar Wellerlooi en verder terug naar de camping via kpt 74 en het mooie Landgoed De Hamert, dat deel uitmaakt van het NP de Maasduinen.
Op verschillende plaatsen zijn we deze week zg. pleegakkers tegengekomen. Veel akkerkruiden zijn in Nederland zeldzaam geworden. Met het opkweken, uitzaaien en speciaal beheer van deze akkers wil men deze kruidensoorten voor de toekomst behouden en werken aan het herstel van de bloemrijke akkers. We herkennen de korenbloemen, klaprozen, echte kamille en nog een enkele soort. Zo'n rijk korenveld midden in het bos is een lust voor het oog!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten