Fietstocht De Heense Dijkenroute: De Heen - Schelde-Rijnkanaal - Nieuw-Vossenmeer - Kladde - Lepelstraat - Steenbergen - De Heen

De Heense Dijkenroute is een fietsroute op folder van de VVV Brabantse Wal. Dikke wolken hingen nog laag boven het vlakke land, maar de regen was uit de lucht. Goed fietsweertje op deze 23e juni. Vanuit de Heen naar fietsknooppunt 46 naar 53 voert de route voor een groot deel langs het Schelde-Rijnkanaal. Vervolgens naar 54 (Kladde) > 60 (Lepelstraat) naar 56, Steenbergen en terug via 45 naar onze camping in De Heen. 32,5 km. Een land van eindeloze polders, uitgestrekte landbouwakkers, verspreide boerderijen en hoge dijken. Een land waar de rust overheerst. Een land waar regen en wind vrij spel hebben als het los gaat. 

En tussen al dat groen werden we ineens verrast door een schitterend papaverveld: een knalrode uitdaging richting de grijze wolken.

Terwijl we in alle rust door de polders naar het Schelde-Rijnkanaal fietsten en daar aan de overkant uitkeken op Zeeland, beseften we niet dat hier roerige geschiedenis is geschreven. Ten tijde van de Tachtigjarige Oorlog bestonden deze polders nog niet en werd op de toenmalige zeearm een belangrijke zeeslag uitgevochten tussen de Zeeuwse oorlogsvloot en de grote Spaanse Armada. De Slach opt Slaeck.

Vandaag de dag vormt het Schelde-Rijnkanaal een belangrijke scheepvaartverbinding tussen Rotterdam en Antwerpen. Er voeren ons regelmatig indrukwekkende schepen voorbij. Het fietspad onderlangs de dijk deelden we met vele makke schapen. Zo was het mooi fietsen naar Nieuw-Vossemeer dat indertijd veel van de Tachtigjarige Oorlog te lijden heeft gehad: het dorp ging geheel verloren doordat de polders onder water werden gezet ter verdediging van Zeeland; het duurde tot 1609 voor aan herbedijking werd begonnen. In 1953 werd het dorp ernstig getroffen door de Watersnoodramp, waarbij 50 dorpelingen en de gehele veestapel het leven lieten. Fictie heeft opwekkender sporen nagelaten: dit weidse polderlandschap inspireerde A.M. de Jong tot de streekroman Merijntje Gijzen. Velen van de oudere generatie kennen allicht het boek of de gelijknamige televisieserie. In Nieuw-Vossemeer staat een museum, herkenbaar met het beeld van Merijntje ervoor.

Iets voorbij het dorp bij molen de Assumburg staat een staat een herdenkingskruis aan de Watersnoodramp. 

Natuur, cultuur en historie nodigen uit tot een mooie wandeling in en rond Nieuw-Vossemeer, waarin de VVV heeft voorzien: Ommetje NV. Bij verder fietsen ontdekten wij ook nog wat meer.

Vroeger was er een rivierarm de Eendracht en het schorren en slikkengebied de Stelle. Bij de aanleg van het Schelde-Rijnkanaal is dit gebied opgespoten met klei en zand. Bij het Stellebos dat hiervoor ter compensatie is aangelegd vonden we een geschikt picknickbankje met een prachtig uitzicht over zowel de polder als het kanaal, waar we weer langs verder zouden fietsen. 

Her en der werd het weer slalommen tussen de schapen door. Maar de zon was inmiddels doorgebroken en dat zorgde voor variatie in de fauna. Want de kruidenvegetatie en met name de vele distels trokken vele vlinders aan. Daar wilden wij wel voor afstappen! Vele distelvlinders en atalanta's, maar ook een kolibrievlinder, een dagpauwoog en enkele kleine vossen dwarrelden lustig om ons heen, terwijl we af en toe een stukje verder fietsten en dan weer eens wat foto's namen. 

Eenden, meerkoeten, futen, grauwe ganzen en Canadese ganzen en zwanen waren de voornaamste watervogels.

Voor aardappelvelden zal ik niet snel op reis of zelfs uit fietsen gaan. Maar wat waren ze mooi, nu ze overal uitgestrekt wit bloeiden. Dat geeft toch weer een nieuw blikveld, een andere horizon.

Bij de Rubeerdijk (53) lieten we de dijk langs het kanaal achter ons en reden de polder in naar Kladde (54). Een gele kwikstaart balanceerde op een korenhalm en zong dat het een lieve lust was. En zo bereikten we de Brabantse Wal.

Bij kpt 60 reden we het dorpje Lepelstraat in. Een intrigrerende naam voor een dorp, waarvoor men verschillende mogelijke verklaringen heeft. Wij fietsten inmiddels wel wat door, omdat we de markt in Steenbergen nog voor sluiting om 16.00 uur wilden bezoeken. We vonden er een uitstekende poelier, kaas- en groentekraam. Daarna konden we genoeglijk met een pilsje en een bitterballetje achterover leunen en toekijken hoe de marktlieden hun karren inpakten. Wij hadden weer voor een paar dagen te eten en konden met een zeer tevreden gevoel het laatste stukje van de route naar De Heen terugfietsen.