Maasduinen - Walbeckerweg

Toen we na aankomst op onze camping  nog even de directe omgeving hebben verkend, kwamen we op de Walbeckerweg (richting kpt 63) langs de ingang van een prachtig natuurgebiedje. We hebben er een paar dagen later eens de tijd voor genomen. Het ligt in de hoek die de Walbeckerweg vormt en wordt begrensd door de vennen. Het pad is ook voor fietsers toegankelijk, maar ik stapte al snel af toen we door een weelde van wikke, vingerhoedskruid en andere kruiden werden begroet. Grote libellen vlogen om ons heen.  Een vuurlibel ging er even mooi voor zitten. 

Vogelsoorten als rietgors, fitis en tjiftjaf floten ons aan alle kanten om de oren, maar ik ben altijd nogal gek op roodborsttapuiten en die lieten zich hier veelvuldig horen en ook zien, liefst in de hoogste toppen van de bomen.

De kruidige graslanden trokken vlinders zoals het hooibeestje en icarusblauwtje. 

Verderop wordt het gebiedje begrensd door een boerenakker. In de ruige begroeiïng hoorde ik vermoedelijk jonge roodborsttapuiten en verschillende ouders hielden ons en de omgeving nauwlettend in de gaten. De vrouwtjes rustig in het topje van de bomen, de mannetjes waren bedrijviger, ook op zoek naar voedsel, en zaten graag op de paaltjes en draden naast het weiland. Een paar fraai gekleurde kneutjes verrasten ons ook met hun aanwezigheid. 

Aan het eind van het pad is een uitkijktoren, vanwaar we het hele gebied goed konden overzien.