Prille lente in Park De Braak en Jac.P. Thijssepark, Amstelveen

Het heeft veel en hard gewaaid de afgelopen tijd, maar het coronavirus waait niet over. Integendeel, het raast nu ook door Europa, velt vele mensen en legt onze economie plat. Alles wat zo zeker leek, wankelt.
21 maart. De scholen zijn een week gesloten. Het is fris, maar de zon schijnt en we verlangen zo naar afleiding en frisse lucht. De Amstelveense heemparken zijn geen trekpleisters zoals de stranden en het Bloesempark in het bos. Het was er stil. Een paar natuurliefhebbers, mensen uit de buurt die net als wij een ommetje maken en een paar stappen opzij doen bij het passeren - voor die 1,5 meter of liever nog meer, want het waait nog steeds. We wandelden bij de "Wella " de Braak in, door het Landwehrplantsoen naar het Jac.P. Thijssepark en via de Gouden Hoek weer terug door de Braak.
De lente laat zich niet tegenhouden en geeft de parken royaal de eerste kleuren van vrolijke narcissen, tapijten van witte bosanemoontjes en lila holwortel, nog wat verstopte plukjes geel speenkruid en oogverblindende bossen intens gele dotters langs het water, subtiel zilveren katjes en het tere geel van verschillende soorten primula's. Wat bloeit er al veel! Grote bruine stompen van de varens die nog in rust zijn, kale takken van de bomen, maar de meidoorns en sommige andere struiken staan al pril in het groen. Ver weg bevechten of verleiden twee nijlganzen elkaar totdat ze vlakbij ons in de planten uit de lucht komen vallen. In de Landscheidingsvaart zien we een fuut op z'n nest. Leve de lente!

Terug in de Braak. Groot hoefblad, anemoontjes en op het wilgenpaadje prachtig purperen schubwortel. Een opvallende bloem, die in groepen - plaggen a.h.w. - groeit zonder blad, parasiterend op de wortels van verschillende soorten bomen, hier met name de wilgen. 

Als de anemoontjes zijn uitgebloeid zullen we hier weer uienlucht kunnen opsnuiven: daslook.

Een laatste reiger bij het bruggetje, waar we het park waren binnengekomen.

Het Landje van Geijsel : grutto's, grutto's, grutto's en nog veel meer

Zon en wind, een graad of 9. Gisteren hebben we een rondje gefietst: van Ouderkerk naar Abcoude langs de Bullewijk en de Holendrecht en van Abcoude terug langs de andere kant van het water over de Voetangelweg. Het was heerlijk om er zo weer eens op uit te gaan en het lentegevoel te pakken. Hoogtepunt vond ik wel de talloze watervogels op het Landje van Geijsel. Het landje is een paar ha groot weidegebiedje ingeklemd tussen de dijken langs de twee riviertjes bij het poldergemaal en het dijklichaam van de A9. Al jarenlang zet boer Jan van Geijsel, inmiddels samen met beheersorganisaties het weiland in het vroege voorjaar onder water. Met name grutto's weten dit plas- en drasgebied op hun trek vanuit het zuiden te vinden. Maar er zijn ook vele andere weide- en watervogels die hier rust en voedsel zoeken.
Vanaf het hoge punt bij de vogelkijkschuur kun je het land prima overzien, maar de afstand tot de vogels is wel groot. Verrekijker en flinke telelens of telescoop zijn onmisbare hulpmiddelen voor behoorlijke waarneming. De foto's met mijn 300 mm lens zijn dan ook niet mooi, maar ter illustratie.

Gisteren waren er honderden, zo niet een paar duizend grutto's, waaronder ook heel veel IJslandse. Ik ben niet goed in het schatten van zulke grote aantallen, maar een wandelaar die ik onderweg sprak had er vrijdag zo'n drieduizend geteld. Het is een prachtig gezicht als de vogels van iets schrikken en en masse opvliegen om met een grote bocht weer op de twee lange poten te landen als het loos alarm is. Door andere aanwezigen is echter een sperwer gesignaleerd, ook een slechtvalk en rond het middaguur zelfs een zeearend! Wintertalingen en smienten heb ik gezien; evenals bergeenden, die hier ook broeden, want vorig jaar heb ik hier verschillende families met pulletjes aangetroffen. Kieviten, tureluurs, scholeksters heb ik kunnen onderscheiden. Een paar kwikstaartjes vlogen af en aan voor ons neus. Het is een kleine greep uit de vele soorten vogels die hier komen rusten, foerageren en/of broeden.

Niet alleen de vogeltrek, maar ook de paddentrek is op gang gekomen.
Bij het Abcoudermeer reed ik bijna een pad aan, die wilde oversteken naar de kleinere slootjes aan de overkant. Gelukkig zag ik hem nog net op tijd en was het verder rustig op het fietspad.

Het groen begint ijl te ontluiken. Met het hoge geluid van gruttooo, gruttooo nog in de oren verheugen we ons op de lente.