Zoals gezegd is er voorbij de Haemmaeker aan de Aerdtse Dijk een pad dat aansluiting geeft op het Rijnstrangenpad. Dat is een klompenpad over dijken en smalle paadjes rondom het prachtige natuurgebied tussen Oud-Zevenaar, Pannerden en Aerdt. https://klompenpaden.nl/klompenpad/rijnstrangenpad/
Onze huidige conditie weerhoudt ons van de complete 12 km wandeling, maar deze zondagmorgen gingen we eén van de mooiste stukjes van de Geldersche Waard verkennen. Rechtsaf.
Wandelen is bij ons zelden doorstappen, maar met de camera op zoek naar van alles en nog wat, dus snel gaat het nooit. De grassen en veldbloemen stonden hoog en bloeiden rijkelijk op de dijk. Vele onzichtbare vogels lieten zich horen in de bossen en rietkragen, zanglijsters zongen het hoogste lied. En te midden van de hoge grassen vlogen her en der verschillende blauwtjes voor ons op: Icarusblauwtjes en Bruin blauwtjes. Libellen als het Lantaarntje en oeverlibellen vertoonden zich in bescheiden mate. De zon zat dan ook nog behoorlijk achter de wolken en het was nog vrij koel.
bosrietzanger of kleine karekiet?? |
De Kleine Geldersche Waard. Wat is het hier mooi! De smalle hakselpaadjes worden onderhouden door vrijwilligers, die hier in het vroege voorjaar hele afstanden afleggen met kruiwagens voor een verse bovenlaag van het pad en nu met de knipschaar overhangend riet en boomtakken wegknippen om het pad goed begaanbaar te houden. Hulde en dank!
Dit is het domein van de blauwborst, een mooiere foto heb ik niet kunnen maken. Zwaluwen scheerden over onze hoofden, waarschijnlijk zaten er nesten bij het oude sluisje. Aan de overkant van het water kreeg ik met wat geduld dan toch een familie karekieten in het oog. De jonge vogels zaten elkaar achterna in het riet.
Gele plomp en lis en massa's waterviolieren. Jonge meerkoeten waren met mams op zoek naar eten, eendenpulletjes maakten zich snel uit de voeten en hoog boven de graslanden verjoeg een kievit een buizerd weg van zijn nest.
We stonden bij het "nieuwe gat" waar we verrast werden door een ruig oeverlandje met een zeer gevarieerde begroeiïng met enkele fraaie uitschieters. De mooie rode klaver blijkt Inkarnaatklaver te heten. Fraaie veldsalie, witte koekoeksbloemen en verbascum (paarse toorts). De eenden op het eilandje rusten - als ik het wel heb - op een geurig bedje van o.a. watermunt.
Over de hoge, wuivende grassen en kruiden van het maailand zagen we de stoere toren van de kerk van Oud-Zevenaar. Maar hier keerden we op onze schreden terug, al was het maar omdat het steeds drukker werd op deze zondagmiddag. Ik wilde later in de week nog eens terugkomen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten