Vanuit Saillans rijd je zuidwaarts de bergen in. Eerst zijn er nog de wijngaarden, maar al snel wordt het landschap ruiger met hier en daar grillige bergtoppen. De bermen van de weg en wat meer open gedeelten aan de voet van de hellingen boden plaats aan talrijke soorten bloemen en kruiden. Luilekkerland voor vlinders en dus van tijd tot tijd een foto-stop.
Deze vlinder is volgens mij een Dambordje.
Twee soorten Dikkopjes. Links een Klein Dikkopje (denk ik, misschien), rechts misschien een Pyrgus armoricanus, maar als iemand zegt dat het een Kalkgraslandkikkopje is of een ander broertje, geloof ik het ook.
Vreemde vogels die zich volbepakt op deze toch behoorlijk stevige hellingen begeven.
Een luzernevlinder.
Een stuk verder, bij de Col de la Chaudière, bestond de bodem op enkele plaatsen uit een zwart gesteente, waarvan de toplaag bij die droogte een soort fijn stof was. Vulkanisch? We dachten hier een rondje te lopen, maar de hellingen waren vrij stijl en boden met deze gladde, stoffige oppervlakte weinig houvast. Dus reden we na deze korte verkenning weer een stukje verder.
En zo kwamen we op de Col de Gourdon met z'n fantastische bloemenweiden en vergezichten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten