Al enige jaren is de grote bonte specht een regelmatige bezoeker van onze tuinen en voederplaatsen. Ze zullen ergens in de buurt ook een nestholte hebben. In mei kwamen ze zich dagelijks tegoed doen aan de laatste vetblokresten. Zelfs door het gaas heen werd het vet met brokken losgepikt en naar binnen geschrokt. Later liet ook de jonge specht zich zien. Nu is het juni en ik hoor of zie de spechten al enige weken niet meer. Zaad en vet is op en er is voldoende voedsel voor hen in de natuur. De foto's zijn door het raam heen genomen, want als ik de deur voorzichtig opendeed of open liet staan, waren de dieren al snel gevlogen.
Ook de mussen waren weer goed vertegenwoordigd, soms zaten er wel 20 mussen in en om de zaadkorf, op de pergola of in het boompje op hun beurt wachtend. Deze drukte is inmiddels ook wat afgenomen. Straks, in augustus, zullen ze met hun tweede leg wel weer massaal op onze broodkruimteltjes en -zaadjes afkomen. Altijd gezellig.
Rond de wisseling van de maanden hadden we nog een vaste gast aan tafel. Alleen was dit kauwtje nog geheel afhankelijk van zijn ouders. Die lieten vaak heel lang op zich wachten en dan hipte die van de ene naar de andere stoel (want vliegen wilde nog niet echt lukken) en gaf af en toe een klaaglijke schreeuw als om te roepen waar blijf je nou.
Een volgende dag was het beestje op de een of andere manier dichter bij ons huis geraakt, zat zelfs een poos vlak voor ons raam. Almaar op de uitkijk, roepend, en als pa of ma in de buurt kwam opgewonden met de vleugels klappend. Maar die aarzelden en gingen er soms weer vandoor, het jong in de steek latend, misschien omdat het te dicht bij het huis was. Het was prachtig weer, maar ik heb later de deuren maar dicht gedaan om de vogels gerust te stellen en het jong een kans te geven. Het was een beetje hulpeloos en zielig geval en we weten niet of hij het gehaald heeft in deze kattenrijke buurt.
Binnenshuis viel er ook nog wel wat te beleven, want hoog op de muur heeft een poosje dit mooie vlindertje gebivakkeerd. Het was even zoeken op vlindernet, maar ik denk dat het een bonte brandnetelroller (Anania hortulata) is, een microvlinder.
Veel kleiner dan de brandnetelroller was dit minuscule motje:
Het lijken wel veerpennen die de vleugels vormen, heel fijn en prachtig om te zien. Waaiermot (Alucita hexadactyla) doet het uiterlijk wel eer aan. Wordt ook wel Kamperfoeliebloesemmot genoemd en naast deze deur staat inderdaad een kamperfoelie. Dus....klopt al een bus, lijkt me.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten