Nadat we terugkwamen van vakantie in Noord-Italie, waarover later meer, was het in Nederland nog een poosje prachtig weer. Wat is er dan heerlijker dan op een zonnige augustusdag in de waterleidingduinen te struinen? De grote meute op het strand en in de duinen heerlijk rustig!
Mijn eerste opmerkelijke ontmoeting was met een mannelijke kneu, niet over het hoofd te zien met zijn felrood zomerpakje. Maar die bleef op afstand en liet zich niet benaderen. Geen mooie foto, maar om eens het verschil te laten zien met het veel minder opvallende kneuenvrouwtje, dat ik later van iets dichterbij kon fotograferen, toch van beiden het plaatje.
Parende Argusvlinders
Piepers vind ik altijd lastig te definiëren - ik houd het op een Duinpieper, een beetje rood gekleurd in de ochtendzon. Ook deze libel ving het warme zonlicht in de vleugels.
In de Donderhoek zag ik van verre deze beweging in de meidoornstruiken. Voorzichtig kon ik wat dichterbij komen, maar door het vrij dichte struikgewas en het zonlicht kon ik niet goed zien welke vogels mijn aandacht hadden getrokken. Totdat ze een rondje omvlogen en ook het mannetje zich manifesteerde:
Grauwe klauwieren met jongen! Ik heb ze hier vaker gezien, maar nog nooit zo mooi in beeld gekregen. Mijn dag was al goed!
Afgezien van het oude moervosje dat rond het fietspad zwierf, lieten de vossen zich niet zien in het bekende hoekje. Wel kon ik vanaf het hogere duin twee jonge herten aan de overkant van het kanaal mooi in beeld krijgen. Nog dragen ze de fluweelzacht ogende bastgeweien, maar dat verandert naar de herfst toe.
Bruin Blauwtje
Op verschillende plaatsen in de AWD zijn gronden afgegraven om weer natte duinvalleien te creëren. Hier zie je soorten als Parnassia terugkeren. Zo op de foto, van heel dichtbij met de macrolens, lijkt het een geweldige bloem. In werkelijkheid moet je goed opletten om ze niet over het hoofd te zien en is het vooral door het heldere wit dat ze opvallen. Maar dan is het ook een lust voor het oog!
Ik ben deze dag meer schapen dan mensen tegengekomen! Voor het eerst overigens dat ik de kudde hier tegenkwam, met herder en hond ook nog!
Het was al eind van de middag toen ik terug was in Panneland. Daar hoorde ik een doordringend en klagend fluiten uit het gebladerte rond een van de veldjes. Het bleek om een jonge Grote Lijster te gaan, die blijkbaar met een hongerige maag op de ouders zat te wachten. Toen dat te lang duurde ging hij langzaam maar zeker in de ruststand en zakten de ogen steeds verder dicht. Ssssttt stilletjes terugtrekken, einde van een prachtige dag.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten