Een paar jaar geleden zijn we tijdens een verblijf in Gignac via Pont du Diable en de Gorges de l'Hèrault naar St Guilhem-le-Desert gereden. Dit keer reden we vanuit Brissac in omgekeerde richting via de Gorges naar Montpeyroux.
Het eerste deel van dit traject loopt op ruime afstand van de rivier en eenmaal bij de gorges kun je auto langs de smalle weg op weinig plaatsen kwijt om even naar het water af te dalen.
Niet ver van St. Guilhem is een oude stuwdam en dat is een aardige plaats om even halt te houden, temeer omdat daar een pad is, dat tot een omgevingsverkenning uitnodigt. Hier zijn wandelroutes, maar wij hebben een bescheiden stukje gelopen, omdat we nog meer op ons programma hadden staan.
Hier is een beekbedding, afwaterend in de Hèrault, waar in nattere tijden beslist veel water doorheen stroomt. Maar nu was alles heel droog.
St. Guilhem hadden we graag nog een keer bezocht, maar de parkeerterreintjes langs de weg waren vol en het was er al zo druk rond het middaguur, dat we eraan voorbij gegaan zijn. De kloof bij Pont du Diable is mooi en aan de andere kant is een groot meer, waar je prima kunt baden (enorm parkeerterrein vlakbij), maar ook daaraan hadden we niet zo'n behoefte en dus reden we door naar St. Jean-de-Fos. En daar hebben we de auto geparkeerd voor het nieuwe pottenbakkerscentrum Argileum. Dit plaatsje staat bekend om zijn pottenbakkerijen. De verschillende ateliers produceren zowel kunstzinnige als gebruiksvoorwerpen in alle maten en kleuren, te koop in uiteenlopende prijsklassen.
St Jean de Fos is een oud en sfeervol plaatsje en een wandelingetje door de steegjes en straten, even binnenwippen in een atelier, is zeker de moeite waard. Op het dorpsplein zijn enkele eenvoudige restaurants met gezellige terrassen, maar wij hadden een ander leuk restaurant gezien en besloten om eens echt lekker te gaan lunchen.
We kregen geen spijt van onze keuze!
Restaurant La Pourpre et les Oliviers heeft ons verwend met een heerlijk menu, goede wijn en allervriendelijkste bediening.
Daarmee hadden we ook een goede
bodem gelegd voor ons einddoel in Montpeyroux. Als we in de buurt zijn, kopen
we graag wijn in bij Mas Cal Demoura. Met dit wijnhuis hebben we een jaar of 8
geleden kennis gemaakt toen Isabelle en Vincent Goumard het domaine nog maar
kort geleden hadden overgenomen van buurman Jean-Pierre Jullien en juist
hun eerste zelfgemaakte witte wijn konden laten proeven. Hun enthousiasme en
vakkennis heeft de afgelopen jaren geresulteerd in heerlijke wijnen en belangstellenden
ontvangen ze graag om te laten proeven en om daarover te vertellen en de
beleving te delen. Voor ons mogen ze altijd blijven. (cal demoura).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten