29 augustus: nog een zonnige dag in de AWD

Voor het middaguur was ik in Panneland. Het zou weer een heerlijke zomerdag worden. Dit keer heb ik gekozen voor linksaf naar het Zegveld, nog wat rondgezworven bij de Bunksemkuil en Harmekuil alvorens het Nieuw Kanaal over te steken.

Boompieper

boomvalk (j)

Op het landje tussen het Nieuw Kanaal en het Witteveld zijn naast de grote wateren ook wat poelen. Daar zijn altijd veel libellen en dit keer ook heel veel vlinders. Het wemelde er werkelijk van de Icarusblauwtjes, de een nog gehavender dan de ander. Terwijl ik daar liep werd ik plots verrast door een boomvalk die van over de bosjes kwam aanvliegen. Ik was net op tijd om hem nog in de lens de krijgen. Hij vloog wel snel, dus ik ben best tevreden met het resultaat.

 

Argusvlinder op watermunt

cirlgors of andere gors, niet zeker

Wilde hop

Witteveld.
Midden op het pad lag een dode mol ten prooi aan aaseters. Al die tijd was ik - heel ongewoon - nog geen hert tegengekomen totdat ik hier aan de overkant van het water plots oog in oog stond met een hinde en een jong mannetje. Alsof er geen water tussen ons was kozen ze het zekere voor het onzekere en doken de bosjes in.

De lichtroze bloempjes zijn Duizendguldenkruid, het andere kruid met de bloemknopjes in bolvorm ken ik niet. Duindoorn krijgt al mooi kleur, toch een teken dat het einde van de zomer nadert.

Ruigeveld. Opnieuw aan de overzijde van het water een groepje hindes met een enkel jong mannetje. Het zal vanwege de zonnewarmte zijn dat de dieren de schaduw van bomen en bosjes opzoeken. Inmiddels kwam ik bij het Zwarteveld, waar vlak langs de weg een nat deel is, waar ik ook nu weer padjes en kikkertjes ontdekte. De vossen lieten zich dit keer nergens zien. Misschien was de lawaaiïge groep (veel te dikke!) Duitse schoolkinderen hen zelfs teveel. Nog nooit zo'n stel herrieschoppers meegemaakt hier in de duinen!

Het verrast me altijd weer hoe vissen in deze schone wateren kunnen leven. Nu zijn dit baarsjes, maar kort geleden zagen we op een wandeling met vrienden ook een enorme snoek in een van de heel schone kanalen.

Zilverpopulieren zijn zo mooi in de wind!

Vlak langs de weg, achter het prikkeldraad in de bosjes lag deze jongeman. Ik schrok eerst van het bloedende gewei en dacht aan verwondingen, maar bij nader inzien denk ik dat dit het gevolg is van vegen.

Op het veld tussen het Eiland van Rolvers en de Strandweg liepen kleine groepjes damherten te grazen. Ze waren op hun hoede voor me, maar liepen niet weg. Waarschijnlijk hoorden ze bij de roedel die ik even later in de schaduw achter een heuveltje aantrof. Onder de hoede van een mooie bok, die opstond zodra hij mij in de gaten had. Ik wilde hun rust niet verder verstoren en ben verder gelopen.

Toen ik om vier uur Panneland verliet, was ik moe maar voldaan na een heerlijke middag struinen. Wie schetst mijn verbazing echter toen ik in de riet- en graslanden achter het huisje, dus buiten de omheining!, twee grote bokken zag lopen. Nog twee dieren kwamen vanuit de richting van de hekken aangesprongen, ook een grote bok en een jonger exemplaar. Dus ben ik nog even teruggegaan en heb verderop door het hek heen nog wat foto's genomen. Die hekken zijn echt hoog, hoe krijgen ze het voor elkaar, ook om weer terug te komen?? Het malse groene gras heeft blijkbaar nog steeds een grote aantrekkingskracht, zelfs in de zomer. Of juist nu, omdat het zo droog is geweest?

Toch nadert de herfst en of ze over een paar weken nog zo vriendschappelijk samen oplopen?