dinsdag 17 september 2013

Adieu Domaine d'Anglas in de Hérault, en route...


Op een bepaald punt van de camping kun je zo de heuvels inlopen, nergens zijn hekken of afrastering. Al snel heb je uitzicht over de weg naar Brissac en de receptie/restaurant van de camping. Daar kun je verrast worden door heel grote fladderaars, die wel wat op libellen lijken, maar dat beslist niet zijn.Wat speurwerk leerde dat we hier te maken hadden met de gevlekte Mierenleeuw volgens soortenbank.nl, die meldt dat volwassen dieren vooral nachtactief zijn. De twee keren dat ik hier op de heuvel ben geweest, ben ik meerdere mierenleeuwen midden op de dag tegengekomen. Ook de naam Palpares Libelluloides heb ik op internet gevonden en dat kwam natuurlijk wel een beetje met mijn eerste indruk overeen. Hoe dan ook: het zijn wat onhandige vliegers, maar mooi om te zien met die grote, bijna doorzichtige, fraai gevlekte vleugels.




Dit zondoorstoofde landschap biedt een rijk gevarieerde begroeiïng, maar die eikenboompjes met hun lichtgrijs blad en donkere grillige stammen vind ik altijd weer prachtig en nu vooral in dit licht, wanneer de lucht nog vol wolken is van buien die niet meer zullen vallen vandaag. Verschillende soorten tijm groeien hier, de een nog geuriger dan de ander.







Sprinkhanen alom in allerlei kleuren en maten.






en hoe kan het anders: vele vlinders 





En kijk, weer een ander soort wants. Welke weet ik nog niet, maar prachtig toch?!



Even wat vergezichten richting Laroque.




Een laatste wandeling, een laatste blik over de omgeving, nog even alle zintuigen op scherp en dan komt er een eind aan ons verblijf hier. 28 juli reden we weer naar het noorden. Lyon nog amper voorbij lagen de wolken zwaar, laag en steeds donkerder boven het land, de heuvels omhullend. Dat voorspelde weinig goeds. Af en toe piepte de zon er nog even doorheen en dat gaf wel heel speciale lichteffecten, maar na enige tijd sloeg de regen onbarmhartig toe. Later hebben we gehoord dat elders in Frankrijk mensen ernstig getroffen zijn door zware hagelbuien en zo erg hebben wij het gelukkig niet getroffen. Wat telefoonfoto's door de autoruit als afsluiter.




Tegen de tijd dat we in Santenay kwamen, was het daar nagenoeg droog. We konden de voortent opzetten en hebben later met een wijntje in het zonnetje gezeten. De rest van het verhaal is bekend: nog een paar mooie dagen in de Bourgogne en toen met veel lekkere wijn naar huis, waar ons nog enkele heerlijke zomerweken te wachten stonden. Santé.


Geen opmerkingen: