Camping Les Terrasses ligt aan de buitenrand van St. Chinian, op een lichte helling omringd door de wijngaarden. Het is een bijzonder rustige en aardige camping met een klein zwembad en zelfs een tennisbaan. Op een van de avonden was er een proeverij van wijnen en streekhapjes georganiseerd en desgewenst kon je ook eten bestellen. Prima en erg gezellig.
Voor wie daar gevoelig voor is: de rust wordt wel verstoord door de talloze cicades, die zich hier van de vroege ochtend tot de avondschemer onafgebroken laten horen. Er zijn er zoveel dat het zelfs geen moeite kost om ze op de bomen te vinden, ondanks hun camouflage. Over camouflage gesproken: deze vlinder ontdekten we slechts bij toeval en zulke sprinkhanen vind je ook alleen doordat ze opvliegen.
Deze wants was op onze campingtafel geland en had blijkbaar geen behoefte aan dekking. Wantsen hebben een slechte naam, omdat ze een onwelriekende geurstof kunnen afscheiden, maar ik heb inmiddels wel ontdekt dat er mooie soorten zijn. Deze leek op het eerste gezicht metaalgrijs, maar hij bood me de gelegenheid om de macrolens te gebruiken en dan zie je toch weer prachtige details.
Vanaf de camping kun je tussen de wijngaarden door naar het dorp wandelen, maar ook naar een beekje dat hier stroomt tussen de heuvels, een beetje verstopt onder de bomen.
Veel vlinders, zoals deze Koningspage in de bomen en de bermen.
Een heerlijk verfrissend plekje om een poosje met de camera rond te struinen.
Weidebeek- of ? bosbeekjuffer (f) |
Koperen beekjuffer (f) |
Argusvlinder |
Kleine ijsvogelvlinder |
Kleine tanglibel |
Koperen bosbeekjuffer (m) |
Achter een aangrenzende wijngaard was een groot ruig grasveld, het geheel omzoomd door hoge bomen en wat struikgewas. En hier zag ik de Wielewalen!! Ik had ze al gehoord, ook bij de beek (niet zeker of het inderdaad wielewalen waren omdat ik die nooit eerder heb gezien), maar tussen het gebladerte van de bomen bij de beek niet kunnen ontdekken. Hier in het veld zag ik echter verschillende van deze vogels overvliegen. Maar zo moeilijk te fotograferen in hun plotse vlucht, dat de geelzwarte vlekken goed zijn als bewijs, maar verder absoluut niet de moeite waard. De beleving was dat wel! En de vele vlinders en insecten die hier te vinden waren ook.
Kleine, motachtige vlindertjes, die ik nog geen naam heb kunnen geven.
parende pyama- of gevangenisboktors |
Ook bij het grasveld liep een waterstroompje waar op een bepaald punt bij een duiker en overhangende planten heel veel libelles kwamen, o.a. om water te drinken. Spinnen wisten dat blijkbaar, want er waren enkele zeer strategische vangnetten!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten