Wat rond negenen nog een witte, lage sluier van mist was, breidde zich langzaam maar zeker steeds verder uit tot de bomen nagenoeg geheel door nevelen omhuld waren, de laatste zon de hemel kleurde en het donker werd. Aan de overkant van het weggetje liggen ruige velden doortrokken met vele greppels, waar regelmatig reeën grazen. Vage schimmen in de mist waren het nu. Prachtig.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten