De grauwe ganzen graasden al met flink uit de kluiten gewassen jongen. Verderop in het veld liep echter een paar Canadese ganzen met donsbolletjes en ook de Nijlgansjes richting Amstel hadden nog een flinke groeispurt voor de boeg.
Ganzen en zwanen zie je al snel in de graslanden, evenals eenden en andere watervogels op de oevers. Maar veel andere vogels vallen absoluut niet gemakkelijk op. Het gras was nog niet hoog, maar toch, als je zomaar langsfietst of zeker vanuit de auto, zie je niet wat zich daar allemaal afspeelt. Veel aandacht en een verrekijker is onmisbaar en af en toe helpen de vogels zelf ook nog wel een handje. Het is door zijn landing dat ik de lepelaar in het oog kreeg. Die ging zich eens rustig staan oppoetsen na de vlucht. Valt wel op, dat wit, maar als je niet oplet zie je 'm op zo'n afstand zo voor een reiger aan. En passant ontdekte ik zo ook de drie grutto's in zijn buurt en een stukje verderop bleken er nog drie soortgenoten in een greppel te staan. Staken ze de koppen even boven het maaiveld vielen ze wel op, maar voorover in het slootje fouragerend, ontsnappen ze volledig aan de aandacht.
Tureluurs vlogen gealarmeerd op en verraadden daarmee hun aanwezigheid en daardoor zag ik elders meer tureluurs met jongen. In goed gezelschap van kieviten, die bij het minste of geringste onraad luidruchtig de aandacht afleidden van hun pluizebollen. Grutto's vlogen in formatie over en lieten zich goed horen, afgewisseld door her en der scholeksters. En kauwen vind je altijd overal.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten