De rust van het platteland liet zich genieten aan de Watergatstraat en de Appenseweg, waar het oude boerenlandschap met meidoornhagen, bossages met oude loofbomen en fruitbomen het coulisselandschap vormde, dat de Gelderse sferen uit de streekpromotie helemaal waarmaakte. Kom je bij de Rijksstraatweg bij bakkerij Bril is het feest compleet, want deze historische bakkerij is samen met koffieschenkerij een begrip in de wijde omtrek. Iets lekkers voor onderweg en een vers gebakken brood lieten we natuurlijk niet aan ons voorbij gaan.
Bij Bril ging onze fietsroute aan de andere kant van de straatweg verder naar de dijk langs de IJssel (pt 49 > 17)
Een fietspad leidt van de dijk door de uiterwaarden naar het Dommelholts veer. Het pontje zet van ongeveer april tot eind oktober voetgangers en fietsers over de IJssel. Gorssel is een aardig plaatsje met statige landhuizen en mooie herenhuizen, een levendig dorp met aardige winkels, leuke boetieks en o.a. het museum MORE (dat nog een tweede vestiging heeft in kasteel Ruurlo, iets verder in de Achterhoek). Maar na de oversteek zouden we het dorp nog even links laten liggen.
We moesten nog even wachten op het veerpontje en genoten intussen van de omgeving. De uiterwaarden kennen een rijke flora en vormen een rust- en foerageergebied voor vele vogels.
Een groepje Grote Canadese ganzen voelde zich hier op z'n gemak, de rust van de vele Grauwe ganzen aan de oevers en in het water werd verstoord door een snel patrouillebootje. Allemaal luidkeels de lucht in om in het aangrenzende weiland weer te landen.
Met de fiets van punt 27 naar 34 over de Ravensweerderweg door wijde uiterwaarden deden we een tochtje over dat we in november 2011 met de auto hadden gedaan. Toen hebben we een stukje gewandeld in de Ravenswaarden, dit keer zijn we alleen voor deze ooievaar gestopt. Hij deinsde niet voor ons terug maar ging doodgemoedereerd verder met zijn voedselzoektocht, regelmatig verdween er iets in het keelgat, de veren waaiden wat op in de wind.
Marke Gorsselse Heide. Een uitgestrekte kruidenweide; eenmaal bij de paddenpoel viel op hoe schril dit ruige veld afstak bij de strakke groene weides van de buurman. We vonden bij de poel een bankje, een mooi rustplekje voor een welverdiend hapje. En even rondneuzen natuurlijk. Klein koolwitjes en verschillende libellen voelden zich hier thuis.
We sluiten dit verslag af bij de Eefse Beek. Vandaar zijn we via Eefde naar Zutphen gefietst en langs het gemaal bij De Hoven over de dijk (pt 36 > 20) terug naar de Haverkamp. Op Zutphen kom ik later nog terug.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten