De vorige keer werd ik bij het vlechtscherm vanuit de lucht door een kievit nauwlettend in de gaten gehouden. Dit keer liet ze (dezelfde?) zich met drie jongen zien. Soms zochten ze snel de beschutting van de oeverbegroeiing, maar geruime tijd liepen ze rustig in de modder van de drooggevallen sloot naar voedsel te zoeken. Een tureluur werd niet gedoogd en werd een stukje verderop gedirigeerd.
Een soortenrijke vegetatie. Veel libellen en ook vlinders.
zwanebloem en (onder) grote egelskop
Aan de andere kant van de weg ligt onderaan de dijk een verblijfsplaats, omringd door oude bomen, met twee waterbassins, meidoornhagen en allerlei soorten bessenbomen : rode, gele en zwarte bessen en kruisbessen, waar je blijkbaar van plukken mag. Dat deed me aan onze eigen woonplaats met de boomgaard en groententuin destijds (vroeger!) in de Middelpolder denken. Wat van de bessen gesnoept. Voor vogels is dit een paradijsje. Het kwinkeleerde dan ook dat het een lieve lust was: merels, koolmezen, fitissen en een winterkoninkje met kleintjes, die me behoorlijk dicht lieten naderen.
Vanaf half juni (na de broedtijd) kun je vanaf deze plaats via een bruggetje de weilanden inwandelen. Nu is het nog gesloten. Daar echter werd mijn aandacht getrokken door het gezang van een vogeltje in de kale stengels aan de overkant van de sloot. Het is een braakliggend terrein met wat ruige begroeiing van wat riet, kruidige gewassen en brandnetels. Een lekker rommeltje voor vogels dus. Ik schat deze kleine zanger in als een bosrietzanger, maar of ik dat goed heb???? Af en toe verdween hij weer een poosje naar beneden in het riet om later weer luidkeels boven in de stengels te zitten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten