Voorgaande jaren hebben we vaker een specht in de achtertuin(en) gezien. De voederplaats van onze buurvrouw was ook in het voorjaar een trekpleister wanneer een jong gevoed moest worden. Maar er zijn een paar hoge en oude bomen geveld dit jaar en ik heb geen spechten meer gehoord of gezien. Tot de afgelopen week. Zaterdag zagen we door het raam ineens een Grote bonte specht op de pergola landen en in zijn kielzog een jong exemplaar. Een verlangende blik op buurvrouws voedplaats, aldaar een voedzame tussenstop en dan naar de hoge conifeer (de zangplaats van de merel op vroege lenteochtenden) om te voeren.
Het Grote bonte mannetje heeft een rode vlek achter in de nek en een rode stuit. De vrouwtjes zijn bescheiden met een zwart hoofdkapsel. Een jonge man daarentegen heeft een kleurige rode kruin. De volwassen Grote bonte specht is bovendien te herkennen aan de opvallende witte ovale schoudervlekken, terwijl deze bij een jong nog wat minder egaal wit zijn. Aldus ANWB vogelgids.
Op de foto links is het jong neergestreken in afwachting van de ouder met het voedsel. Links onder wordt het jong gevoerd. Helaas een beetje uit het zicht omdat ik geen betere positie kon innemen. Gezien de rode nekvlek wordt het jong dus door vader specht gevoerd. Moeders was in geen velden of wegen te bekennen.
Even later landde vader specht opnieuw op de pergola voor de volgende ronde. Deze keer stond ik klaar om door de open deur te fotograferen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten