Van Benedensas over smalle dijken door een strak Brabants landschap langs Dinteloord. Over de Dintel en dan via allerlei landweggetjes via Zevenhuizen naar het vestingstadje Willemstad. Het land ligt in strakke lijnen klaar voor het groeiseizoen.
Na een mooi tochtje door dit deel van het Brabantse land kwamen we bij de oude vesting Willemstad aan. De plaats ligt aan het Hollands Diep en is ontstaan in de 16e eeuw na de inpoldering in het uiterste noordwesten van de streek Baronie en Markiezaat en de polder Ruigenhil. Het was Willem van Oranje die het voormalige dorpje Ruigenhil heeft omgebouwd tot een vesting. Na zijn dood heeft prins Maurits deze plaats in 1585 stadsrechten verleend en de naam Willemstad gegeven. Het was ook Maurits die de vesting van een vijfpuntige tot een zevenpuntige ster liet uitbreiden. De bastions op de punten van de ster werden genoemd naar de zeven provinciën die samen tegen Spanje streden. Veel van de structuur en gebouwen van de oude vesting is bewaard gebleven. In feite is Willemstad één grote bezienswaardigheid vanwege de goed bewaard gebleven vesting en de vele historische panden en dat maakt het stadje tot een populaire toeristische bestemming.
De jachthaven en de oude binnenhaven zijn in trek bij de watertoeristen. Wij reden met de auto via de polder en de dijk naar de havenzijde, waar ruime parkeergelegenheid is gecreëerd en waar je via het dijkje op de foto bij bastion Gelderland het stadje binnentreedt.
Vandaar heb je aan de ene kant uitzicht over de wal en het Hollands Diep en aan de andere kant over het stadje, waar de D'Orangemolen en het oude Raadhuis zich als letterlijke hoogtepunten manifesteren.
Onder: het oude Raadhuis
Onder: een mooie straat met in het midden (het lijkt wel een gedempte gracht) gezellige terrassen van de verschillende café-restaurants.
De Koepelkerk dateert van 1607 en is de eerste voor de protestantse eredienst gebouwde kerk in Nederland. Bovendien is het de oudste achthoekige kerk van Nederland. Een ronde of achthoekige vorm was een eis van Prins Maurits in ruil voor financiële steun voor de bouw van de kerk. Het kerkhof en de prachtige grote rode beuken, waarvan het jonge blad de zonnestralen van deze zonnige middag nog doorliet, zijn ouder dan de kerk.
Wachthuis aan de poort, daarachter de wallen en de gracht.
Prachtige wallen en singels in voorjaarstooi.
Binnen de vesting kan het waterpeil geregeld worden door stuwen.
D'Orangemolen is een grote, stenen stellingkorenmolen uit 1734. Ook deze molen was vroeger van de prinsen van Oranje. Prins Maurits verpachtte de molen aan de molenaar die het meeste bood. Men noemde deze molen de dwangmolen, omdat alle boeren van Willemstad verplicht waren hun graan bij d'Orangemolen te laten malen. De in 1999 gerestaureerde molen is tegenwoordig particulier eigendom en in gebruik als woonhuis, niet te bezichtigen. Grappig hoe een kant van de molen de natuurlijke kleur heeft en de andere kant wit geschilderd is.
Het binnenhaventje bood vooral plaats aan heel veel grote, grotere, grootste luxe jachten.
Wij vonden Willemstad een mooi historisch stadje en we waren daar op een goed moment. Op deze mooie zondagmiddag was het er gezellig druk. Maar in het hoogseizoen zou ik hier niet graag komen, dan zou het wel eens overvol kunnen raken.
Enkele links:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten