Corona-safe kamperen in het Limburgse Heuvelland

Coronajaar 2020 zou een soberder vakantiejaar worden dan we oorspronkelijk gepland hadden! Maar wat waren we blij toen we hoorden dat op 15 juni ook de sanitaire voorzieningen op de campings weer in gebruik genomen mochten worden. We hebben meteen een plaatsje besproken op camping Mescherhei in het Limburgse heuvelland. Na een hartelijke ontvangst konden we een mooi plekje aan de rand van de camping bij de kersenboomgaard uitzoeken en het heerlijk zonnige zomerweer was de echte kers op de taart. De camping is rustig gelegen te midden van uitgestrekte landerijen en boomgaarden, vlakbij de uitkijktoren Mescherhei (die overigens afgesloten was tijdens ons verblijf). Een paar jaar geleden hebben we de Heiweg van Mesch naar de uitkijktoren nog een eindweegs naast onze stadsfietsen moeten lopen; nu beschikten we over e-bikes waarmee we deze heuvel(s) in zitstand konden bedwingen.  Zo fijn, ook voor het boodschappen doen in Eijsden, waar alle winkelvoorzieningen zijn die in de kleine dorpjes als Mesch, Libeek en St. Geertruid ontbreken.

Wandelen kun je van hier eindeloos over de heuvels die uitzicht bieden over de Maasvallei, door holle wegen en boomgaarden; het Savelsbos is vlakbij. Lange wandelingen zaten er voor ons dit keer niet in vanwege wat lichamelijke beperkingen, maar vanaf de camping liepen we wel menigmaal 's avonds een rondje om van de mooie zonsondergangen te genieten. Ook vanaf het kampeerterrein zelf, dat tegen de heuvel aan ligt, heb je van verschillende plekken een wijds uitzicht over de heuvels tot over de Maas waar het rif aan Belgische zijde de horizon markeert.

De temperaturen bereikten die week de dertig graden en de kersen kleurden rap aan de bomen. We zagen opa en kleindochter regelmatig met tractor en kar de boomgaard inrijden om de rijpe kersen te plukken. En die zijn dan ook super lekker! De bomen zijn trouwens niet alleen goed voor het fruit en schaduw voor ons en de paarden , maar vele vogels, zoals de vinkjes en een familie torenvalken vonden er veiligheid en voedsel.

            

       

In de kersenboomgaard schijnen ook wel dassen op het fruit af te komen, maar wij hebben ze hier niet gezien. Wel vonden we in de buurt sporen van dassen. Dassen bevuilen hun nest niet, maar maken latrines buiten de burcht. Zo ontdekten we verschillende uitgangen van hun burchten. Op een van de (warme!) avonden heb ik in de schemer een poos op de uitkijk gezeten en heb ik inderdaad een das gezien. Het beest mij ook dus dat moment duurde niet lang. Maar goed, mooie belevenis.

Op de camping hadden we een grote plaats; er waren uitstekende anti-corona maatregelen genomen en iedereen kon gemakkelijk afstand van elkaar houden; in de winkels in Eijsden waren de voorzieningen ook goed voor elkaar en verder bood Zuid-Limburg alle ruimte om met voorzichtigheid, maar zonder teveel covid-vrees te verblijven. 

Zondag de 21e hoorden we al van verre de muziek vanuit Mesch op ons toekomen. Niet de fanfare, maar een beetje instant in een tractor met aanhanger vol verse vlaaien en vrolijke mensen. Zij kregen een biertje van het huis en alle nieuwsgierige campinggasten kregen een heerlijk stuk fruitige vlaai. Deze ronde was ter gelegenheid van de Bronk, zoals de jaarlijkse processie op de derde zondag na Pinksteren, in het plaatselijk dialect wordt genoemd. 

De Bronk kon vanwege de coronaregels helaas niet in de traditionele vorm plaats vinden. 

In de volgende blogberichten schrijf ik meer over de omgeving.