AWD: poelen, padden en kikkers in de hoofdrol

18 mei Panneland. Het was weer een feestje op het speelveld - nee: geen hordes mensen en spelende kinderen, maar wel weer zandhagedissen. Bij de boomstronken zaten de hagedissen elkaar achterna of deden zich tegoed aan beestjes tussen het droge mos. Verderop zongen boompiepers luidkeels hun ochtendlied in de top van de bomen. 

We hebben dit keer aan deze zijde van het Nieuwkanaal en later over het Zwarteveld gezworven. Het stikte er werkelijk van de libelles, vooral viervlekken en watersnuffels. 

Watersnuffel

Bruin blauwtje

Kleine vuurvlinder

Sint Jacobsvlinder

Argusvlinder

Lantaarntje

Vuurjuffer?

Het was echt een geweldige struindag. In de luwte van een zandrug was het warm en konden we even een heerlijke rustpauze nemen. In het open veld van het Groot Zwarteveld gingen de truien aan. Ook deed de wind de grassen wuiven en dat maakte het fotograferen soms wel lastig. In een poel bij het Zwarteveld kwaakten de kikkers dat het een lieve lust was. Hier moesten wij oppassen om geen beweging teveel te maken bij het naderen. Maar we hadden geluk, niet alle kikkers schoten onmiddellijk weg. De opgeblazen wangen bleven wel even achterwege, maar na enige tijd zaten ze weer achter elkaar aan, terwijl wij stiekem tussen het riet toekeken.

Viervlek

Een boompieper zorgde voor de muzikale begeleiding.

In een van de andere plassen voelden de kikkers me al aankomen en zochten subiet dekking, maar daar ontdekte ik vlakbij de waterrand een poelslak die zijn kostje bij elkaar zocht. Ook leuk om eens te zien.

Een rietgors vloog op uit het riet en vloog de bomen af op zoek naar voedsel, net zo lang tot hij zijn bek helemaal vol had. Te ver weg voor mooie foto's. Maar terwijl we even achterover lagen, kwam een boomvalk over gevlogen. Ik heb de indruk dat hij een libelle of iets anders gevangen heeft, die hij al vliegend tussen de poten vandaan oppeuzelde.

Opnieuw zag ik Argusvlinders.

Je kunt hier keer op keer terugkomen en genieten van de prachtige natuur, die nooit hetzelfde is en nog steeds kan verrassen. De damherten vervelen me nooit, futen zijn altijd prachtig evenals de zwanen op het nest, maar dit keer school de verrassing vooral tussen het vochtige gras en pijpenstrootje.

Ik moest oppassen waar ik liep: talloze padjes - dacht ik - sprongen voor mijn voeten weg. Maar het bleken geen kleine rugstreeppadjes, maar bruine kikkertjes zoals ObsItentify vaststelt. Het waren een paar kleine, oranje exemplaren die vooral mijn aandacht trokken. Ik volgde er eentje die vervolgens doodstil tussen het groen bleef zitten. Voorzichtig heb ik foto's genomen. Ook dit zijn kleine bruine kikkertjes. Mooie ontmoeting wel!

Op de terugweg vloog opnieuw een boomvalk over, misschien wel dezelfde. Verderop boven de bomen vlogen talloze kauwen met veel kabaal op, waarschijnlijk voor een ander gevaar. Wij hebben in alle rust weer kunnen genieten van de AWD.