We hebben bijna twee weken doorgebracht op
de Sparrenhof in Gasselte. Ondanks de koude en regelmatig natte weersomstandigheden hebben we genoten van de rust en ruimte van de Hondsrug, het Drouwenerzand en de stroomgebieden van de Drentse Aa en de Hunze. De vele hunebedden (we zitten hier aan de "Hunebedhighway"!) vormen het bewijs dat deze streek al in de prehistorie bewoond was en via de restanten van de
oudste watermolen, de afgegraven veengebieden en vele monumentale boerderijen beweegt de geschiedenis zich zichtbaar voort naar onze tijd.
 |
| boerderij hoek Kerkstraat/Lutkenend. monument. 1830. |
Gasselte zelf is een middeleeuws esdorp. Opgravingen hebben uitgewezen dat hier reeds in de 9e eeuw een nederzetting was met grote boerderijen. De
website van de Historische Vereniging geeft veel informatie. Het
Witte kerkje met het mooie kerkhofje rondom vonden we aan de rand van de hoge es bij het centrum. Het dateert uit de 2e helft van de 13e eeuw, maar daar is in de loop der eeuwen wel wat aan veranderd. Zo werd het torentje in 1787 toegevoegd ter vervanging van de losstaande klokkenstoel. Het blauwe pannendak en het witte pleisterwerk van de buitenmuren zijn van een restauratie in 1851.
De oude pastorie De Weem (1844) naast het kerkje heeft met hertenkamp en tuinbeelden (eind 18e eeuw) bijna landgoedallures. In de oorlog diende de pastorie evenwel andere doeleinden. Het gedenkteken betreft een op 9 april 1945 omgekomen Franse parachutist. Terwijl grote delen van Nederland al bevrijd waren, werd in Drenthe nog volop gevochten door Belgische, Poolse en Canadese militairen. 700 Franse para's, van wie 60 bij Gasselte, werden bovendien afgeworpen in wat de laatste luchtlandingsoperatie van WO II zou worden. Toch zou de strijd nog een week voortduren. Deze jongeman heeft het niet overleefd.
www.liberationroute.nl
We kijken uit over het Lutkenend met een opeenvolging van grote en kleinere boerderijen, die vrijwel alle geheel of gedeeltelijk rietgedekt zijn zoals je veel ziet in deze omgeving. Nu vinden we deze boerderijen mooi, maar vroeger was dit de buurt van de keuterboeren en ambachtslieden. In het Grotenend waren de grote boerderijen (hallenhuisboerderijen) van de rijkere en meer invloedrijke families. Het kerkje lag precies in het midden.
De Schaopsteeg, oude keienweg aan de rand van Gasselte.
We kunnen natuurlijk niet om de hunebedden heen en sluiten onze vakantie af met dit hunebed bij Eext tijdens een zeer verregend fietstochtje. Het voordeel is dat je dan een foto kunt nemen zonder andere bezoekers en klimmende kinderen in beeld. Bovendien leidde het tot een gesprek met een bijzondere man die daar rustig met zijn hondje op het bankje in de regen zat. Een oudere man die al zijn hele leven in deze streek woont en die heel anders dacht over de oorsprong en functie van de hunebedden dan de algemeen gangbare uitleg zoals we die ook op het informatiebordje vonden. Wij fietsten daarna maar weer snel naar Gasselte terug. De volgende ochtend scheen de zon weer en konden we de voortent droog inpakken. Tot de volgende ronde in juni.
Onze andere fiets- en wandeltochten heb ik beschreven in voorgaande blogberichten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten