Drouwenerzand

9 mei. Een dag van zon en felle regenbuien met onweer was voorspeld. We besloten dichtbij huis te gaan wandelen in het Drouwenerzand.Vanaf de Sparrenhof wandelden we linksaf over de bomenlaan en de eerste rechtsaf naar camping Horstmannsbos. De akkers die we passeerden zijn bewerkt in keurig rechte lijnen; de een verkeerde nog in maagdelijke aardtinten, op de ander kondigde het opkomende zaaigoed met dunne regels groen aan dat het voorjaar toch echt begonnen was.

Je mag dwars over de camping lopen om het natuurgebied te bereiken. Een wandelroute van goed 5 km voert door het heide-stuifzandgebied en door de belendende bossen. 

De heide is nu dor en kleurloos, maar de dennen en jeneverbessen kleuren altijd groen. De lichte tinten van de berken gaven wat meer dynamiek aan het beeld en de eiken deden voorzichtig mee met hun eerste blaadjes. 

De bosbodem was dankzij de vele regen bedekt met dikke, verende mostapijten. Er zou nog wel meer vocht volgen, want de lucht werd steeds donkerder en in de verte hoorden we meermalen een forse donder wegrollen.

Het begon eerst zachtjes te regenen. Een citroenvlinder trok zich er nog even niets van aan. Maar toen we bij het open veld kwamen vroegen we ons af: doorgaan of blijven schuilen onder de bomen? We zijn doorgelopen en hadden geluk: de bui heeft ons geschampt en zich iets noordelijker van ons echt ontladen!

En toen we terugliepen scheen de zon al weer en het was heerlijk om de middag te relaxen op de camping.