's Middags gingen we naar het dal van de Mosbeek. Dick en Gaby hebben ons hier eens mee naar toe genomen en we vonden het zo'n mooi gebied dat we hier graag nog een keer wilden wandelen.
Bovendien hadden we erg goede herinneringen aan de Belser Molen. Dus we begonnen hier met een lekkere lunch. Heerlijke broodjes, goed glas melk en toen waren we er klaar voor.
Het was nog zwaar bewolkt, maar wel droog.
Van de molen liepen we door de korenvelden naar de Manderklootschietersbaan. Jawel, klootschietersbanen kom je in dit deel van Overijssel her en der wel tegen.
geelgors en boomklever
Al bij de klootschietersbaan kom je een eerste grafheuvel tegen. Een paneel geeft uitleg. Een stuk verderop kom je bij het Mandergrafveld, een prachtig besloten heideterrein waar zich nog twee grafheuvels bevinden.
De vochtig donkere boomstammen (rechts) vormden een mooi contrast met het jonge lichtgroene loof van bosbessen.
We vervolgden onze weg - vlak langs de Duitse grens gaat het -afdalend naar de Eendenbeek om vervolgens weer te klimmen, de Galgenberg op.
Ik weet niet voor gewas dit is, maar het was zo prachtig van kleur. Ondanks de grauwe lucht en de miezerregen die inmiddels weer begonnen was, leek het bijna zonnig.
Zo kwamen we weer terug op de weg en bij de Molen van Frans.
Eenmaal terug bij de Belsermolen bleek er inmiddels een druk vogelverkeer. De jonge zwaluwen kregen vliegles en vlogen ons letterlijk om de oren. Veel ander jong grut ook, zoals (vermoedelijk) jonge geelgorzen, vinken, mezen etc. Een feestelijk besluit van onze wandeling.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten