Zondag: Dinkelroute - vogels, vlinders en libellen

Er restte nog wat bewolking, maar het was die ochtend meteen al warm en met het doorbreken van de zon zou de temperatuur de 25 gaan passeren. We hebben rustig ontbeten en onze spullen ingepakt. De luifel, nog half nat, achterin de auto gekieperd, 's middags thuis in het zonnetje was dat snel genoeg voor elkaar.

De auto en caravan konden we op het grote parkeerveld achterlaten om nog een wandeling te maken.

Veel vogels, maar niets bijzonders gezien. Ook veel vlinders, waarvan soorten die ik nog niet kende. Maar ja, ik kende er ook maar een stuk of vijf, dus die winst is snel binnen! Lastig determineren die vlinders: een blauwtje hoeft niet blauw te zijn, een witje kan ook geel zijn, verschillen in en de vorm van de stippels, wel of niet omringd, of met of zonder kern, franjes en sporen, kleuren van voelsprieten en lichaamsonderdelen, die ik eerst maar eens moet zien te plaatsen...... het kleinste onderdeel kan het verschil maken tussen de ene of andere (verwante) soort. Eerlijk gezegd ontbreekt me het geduld nu om daar echt diep in te duiken.

Het blauwtje boven zat op de grond en is een boomblauwtje - zeker weten!

Van de camping liepen we door het bos naar het bruggetje over de Dinkel om het Dinkelpad aan de overkant een stuk te volgen. Veel vinken, mezen, zwartkoppen, tjiftjafs, maar geen ijsvogel gespot. Onder invloed van de regen van de laatste tijd: paddestoelen. Deze soort laat ik ook even in het midden.

bruin zandoogje

zwartsprietdikkopje

 jonge pimpelmezen onder, boven onzeker: tjiftjaf?

We kwamen bij een stevige brug over de Dinkel: een historische plek, waar in 1597 prins Maurits met zijn manschappen en zwaar geschut het riviertje wenste over te steken. Een informatiepaneel vertelt er meer over en voor wie dat mocht missen, staat er een stevig kanon aan de overkant om het historisch belang van deze plek te onderstrepen. http://www.mauritspad.nl/verhaal.htm


Aan de overzijde van de Dinkel zijn akkerlanden, maar langs het riviertje is een strook met kruiden en bloemen, waar verschillende vlinders en libellen fladderden.



 Kleine vuurvlinder en Koevinkje

In grote getale in de brandnetels: rupsennesten van de Kleine Vos.


We werden verrast door de vele libellen die hier boven en rond de beek fladderden.
Een ruige strook van kruiden, bloemen en brandnetels trok veel vlinders en ook libellen.
Toevallig las ik een week later in de nieuwe Grasduinen een artikel over de Weidebeekjuffer. Het mooie weer in het voorjaar schijnt voor een libellenexplosie gezorgd te hebben. Ook de lijst met bedreigde libellensoorten is korter geworden.  Dit voorjaar werd enthousiast melding gemaakt van de ontdekking van een verdwenen soort - als ik het goed onthouden heb in de Weerribben. Maatregelen in de afgelopen decennia om de waterkwaliteit te verbeteren hebben succes gehad en ook de klimaatverandering pakt voor libellen gunstig uit: door het warmere weer kunnen de libellen meer jagen.

Aan het eind van het Dinkelpad kwamen we op de verharde weg en zouden wij links- (via Beuningen) of rechtsom over de weg verder moeten gaan. Daarom omgedraaid en alsnog over de Mauritsbrug de Dinkel overgestoken waar een pad langs en door de akkers liep en uitkwam op het weggetje naar de camping. Witte kwikstaarten met jongen in het pas gemaaide veld en witjes en Kleine vossen vonden nectar in de bloemen aan een slootkantje. Vooral de valeriaan was in trek bij de Kleine Vos.