Fietstocht Walcheren: Oostkapelle - Veere

Een overwegend zonnige dag met een lichte wind leende zich uitstekend voor een fietstocht naar Veere. Op de heenweg reden we langs de duinenrand via kpt  16 > 27 > 30 naar Vrouwenpolder > 31 > 32 > 36. Terug fietsten we via Gapinge en Serooskerke naar de camping. Het fietspad door het bos langs de duinenrand heb ik al eerder genoemd. Kpt 27 is een T-splitsing bij de Munnikweg en daar is het land plots open met weiden waar een paar koeien in graasden en in de verte begrensd door duin en bos. Over de dijk reden wij voort om vrij snel linksaf te slaan naar camping Oranjezon. Dat leek ons een heel grote camping, behoorlijk druk, maar wel mooi gelegen zo op de rand van bos en duin.

Verder fietsten we over een fietspad langs (natte) weidegronden en lage duinen waar we behalve paarden ook een schaapskudde onder begeleiding van herder en hond tegenkwamen. We zijn ergens (bij de Zandput?) even naar het strand afgeslagen. Een jonge heggenmus zat zijn verenkleed te poetsen en op te schudden. Het leek of hij gedag zwaaide. Op de terugweg naar het doorgaande fietspad werden we verrast door een aantal damherten. We zijn de dieren wel gewend van de Waterleidingduinen, maar dit was een leuke, onverwachte ontmoeting. Mooi die zachte bastgeweien!

De omgeving van Vrouwenpolder ademt aan alle kanten strandtoerisme. Het dorp zelf is gezellig en in het centrum staat de Pelgrimskerk, een mooi monumentaal kerkje uit 1622.

Vanaf Vrouwenpolder ging het fietspad over de Polredijk, min of meer langs het Veerse Gat. Onderweg kwamen we bij een hek dat toegang bleek te geven tot een duikplaats. Nieuwsgierig als altijd zijn wij de dijk opgelopen naar het Veerse Gat - niet met duikaspiraties maar wel om even te genieten van weer een prachtig stuk natuur, waar ganzen, eenden en reigers zich veilig voelden bij de ondiepe plassen en waar wat koeien en schapen in het drasland tussen de dijken graasden. Hele families zwaluwen scheerden over het water en langs de dijk en vonden een rustplaats in de bramenstruiken, rietzangers lieten hun welluidende zang klinken vanuit de topjes van de vlierstruiken en andere bomen, een atalanta zette eitjes af op de brandnetels.

Iets verderop aan de Polredijk is aan de overkant van de weg een uitkijkpunt en vertrekpunt voor een wandeling in het gebied van de Veerse Kreek en Vesten. De informatie op de panelen belooft een mooie wandeling in een boeiend stuk natuur, maar dat bewaarden we voor later. 

Veere is een prachtig stadje! We hebben er een tijdlang op ons gemak rondgedwaald en veel foto's genomen. Daarom heb ik er een aparte post van gemaakt en vervolg ik hier onze fietstocht.

We verlieten Veere waar we waren binnengekomen en sloegen linksaf de Kreekweg op. We vervolgden de Kreekweg naar rechts en staken de Botjeszeekreek over. Het is een vrij van de weg liggend fietspad door bossen en landerijen en een leuke route naar Gapinge. Al van verre zagen we de molen van Gapinge.

De naam de Graanhalm verraadt al de functie van korenmolen. De molen is van 1896 en werkt nog steeds. Op dagen dat de molen draait en op zaterdagen is hij open. Er wordt ook meel verkocht. De geschiedenis van de Torenkerk gaat verder terug en wel tot begin 13e eeuw. De toren dateert uit begin 1400. In de tweede helft van die eeuw kwam het koor erbij en later is er nog wat uitgebreid. Bij de kerk hoort ook een kerkhof en een pastorie. Gapinge is een aardig dorpje, een van de kleinste van Walcheren

Bij Brasserie de Olmen hebben we op het terras van een heerlijke (verlate!) lunch genoten, voordat we het laatste stuk via Serooskerke naar onze camping in Oostkapelle terugfietsten. Het weggetje was inmiddels bekend, maar de bloemenranden stonden er nu stralend bij en lokten vele insecten en verschillende vlinders, met name dikkopjes. 

Onder de zon oogt het landschap toch heel wat vrolijker dan op zo'n druilerige dag, zoals toen we hier de eerste keer reden. Daarmee is het verhaal wel rond, want onze vakantie zat er na vier weken nu wel op. Deze laatste week in Zeeland hebben we ook weer genoten van al het mooie dat Walcheren te bieden heeft. Maar nu wordt het tijd om de fietsen weer op- en de tent weer in te pakken en naar huis te gaan.

 

Walcheren: een rondwandeling door Veere

Op onze fietsronde van Oostkapelle naar Veere hebben we ruim de tijd genomen om in Veere rond te dwalen. Want wat is Veere toch een prachtig stadje! Molen de Koe op de stadswallen verwelkomde ons - met op de achtergrond de toren van het stadhuis van Veere. We zijn hier wel eens op een koude dag in het najaar geweest, maar op deze vroege julidag oogde alles zomers en vrolijk. De plezierboten lagen in de haven en het was gezellig druk.

Niet alleen voor auto's, ook voor fietsen is er een grote parkeerplaats en vandaar loop je zo over de ophaalbrug in de haven het stadje in.  Aan de kade staat een aantal statige historische panden, zoals de vroegere Schotse huizen, waar nu het museum in is gevestigd. En het stadhuis mag er ook zeker zijn. Maar het aardige van Veere vind ik nu juist al die leuke bescheiden huisjes, hofjes en smalle straatjes en steegjes, waar rozen en stokrozen de boel opfleuren en een aardig bankje naast de voordeur staat. Des te opvallender is de Grote Kerk, die zijn naam terecht draagt en met zijn robuuste verschijning de huizen haast nietig verklaart. Deze kerk staat aan de andere kant van Veere, dus je kunt goed zien hoe "groot" Veere is. 

Reisgenie geeft op haar blog een beschrijving van Veere, waar ik onze wandeling zozeer in herken dat ik daarnaar graag verwijs. Dus ik houd het op een fotowandeling door het oude Veere met onze eigen foto's.

  

In het straatje naar de Grote Kerk vonden we Oma's Snoepwinkeltje, waar je je nostalgisch kunt laten onderdompelen in de geuren, kleuren en smaken van oud-hollands snoep. Tussen de stadswal en de Grote Kerk staat de Cisterne, een waterput gebouwd in 1551 om te voorzien in drinkwater en spoelwater voor de Schotse wol. Het water van het dak van de Grote Kerk wordt hierin opgevangen en gefilterd. De bouw van de kerk zelf is begonnen in 1479 en later voortgezet. Maar door de eeuwen heen heeft het gebouw flink te lijden gehad van brand en forse beschietingen. Van 1811 tot 1813 diende het bouwwerk als kazerne, paardenstal en hospitaal voor de Franse bezetters. Tegenwoordig heeft de kerk een waardiger bestaan als cultureel centrum. Op dit moment was er een tentoonstelling.

Een bezoek aan Veere is eigenlijk niet compleet zonder een wandeling over de stadswallen langs de vestingwerken en weilanden. Wij hebben Veere op dit punt evenwel vaarwel gezegd, want we moesten nog naar Oostkapelle terugfietsen. Een leuke website over verschillende mooie wandelroutes rond en in Veere is: https://www.dreamtheworld.nl/wandelen-over-de-stadswallen-van-veere/