dinsdag 29 september 2020

Lemelerberg en Vilsteren: bossen, heidevelden en landhuizen

Na een regenrijke donderdag was het vrijdag weer heerlijk fietsweer, een prima dag om de omgeving van de Lemelerberg wat nader te verkennen. Een paar dagen geleden waren we vanaf de camping tot Lemele geraakt, dit keer fietsten we verder van knooppunt 78 over de Lemelerberg naar 71, langs de Archemerberg naar 35 > 74 > 73 Giethmen 72 > 97 en dan de lange allee langs het Vilstersche Veld naar Vilsteren 63. Een stukje langs de weg naar 49 > 44 > 76 > 87 en via 88 weer naar de camping.


Het was al weer heel wat jaren geleden dat we op de Lemelerberg waren op een regenachtige herfstdag. Dit keer zagen we de Lemelerberg in al haar paarse glorie op een half zonnige septemberdag. We parkeerden onze fietsen bij het theehuis, dat deel uitmaakt van Park 1813, aangelegd ter ere van het honderdjarig bestaan van het Koninkrijk der Nederlanden. Daar hoort ook het beeld van de Leeuw bij. Er is hier een verhard voetpad voor mensen die slecht ter been zijn. Wij hebben een bescheiden rondje naar boven en door het bos gelopen.








Op de fiets vervolgden we onze weg langs de westzijde van de Lemeler- en Archemerberg over de Oude Raalterweg tot 74. Dit fietspad door heide en bos is echt wel populair onder de fietsmobiele pensionado's! Prachtig land.







Van Giethmen naar het Vilstersche Veld fietsten we door bos- en boerenlandschap, zomerhuizen en bungalowparken hier en daar. 





De buurtschap Vilsteren had al een paar eeuwen geschiedenis gemaakt toen de marke eind 18e eeuw in één hand kwam en het landgoed Vilsteren ontstond. Opeenvolgende eigenaren lieten de kerk, een school, de herberg, de molen en nieuwe boerderijen bouwen en de woeste gronden ontginnen en bebossen.  Komend van de Vilsterse Allee werden we bij het binnenfietsen van het dorp verrast door het monumentale landhuis (begin 20e eeuw, neo-renaissance naar ontwerp van Eduard Cuypers) en omringende park. Nog steeds is het hele dorp, de omliggende bossen en landerijen, zelfs de wegen eigendom van één eigenaar. Huizen en boerderijen zijn te herkennen aan de donkergroen met lichtgele luiken. 







Ten zuiden van Ommen, waar de Regge en de Vecht samenkomen (knooppunt 49), passeerden we een nog een landhuis. Met de oprijlaan en omringende tuinen oogt de buitenplaats De Laer nog altijd chique, hoewel de havezathe tegenwoordig als hotel-restaurant wordt uitgebaat. 


Zonder noemenswaardige tussenstops rondden we onze fietstocht via Besthmen naar 76 zonder omhaal naar de camping terug af, waar ons een verfrissend biertje lag te wachten. 

Geen opmerkingen: