Een weekend Overijssel. Na alle prachtige nazomerdagen zou nu toch de natte herfst volgen. In een aanloopje naar familiebezoek wagen we ons toch aan een wandelingetje op de Lemelerberg. De lucht is donker en dreigt, maar de zon geeft ons nog even een stralende najaarsgroet. Goud vlammen de bossen op. Totdat het dan toch begint te miezeren. Maar ook dan zijn er nog genoeg herfstkleuren om ons op te beuren, zoals het intense groen van mossen, het bruine tapijt van beuken- en eikenblad en vele paddenstoelen. En daarna is er de warmte van het familiegebeuren.
De volgende middag is er nog tijd genoeg voor een rondje Holterberg. De heide is uitgebloeid en de hemel is grauw, maar dat wil niet zeggen dat alles al kaal en kleurloos is. Ook hier prachtige mossen, bruine bladtapijten, rode bessen, goudgele grassen, paddenstoelen van bescheiden bruin tot vlammend rood, witte basten van berken en nog vele vrolijk ogende bomen, contrastrijk van de lichte larix tot de donkere dennen. Alleen de schapen bij de schaapskooi dragen hun warme maar grijze winterkleed en keren zich eenkennig van ons af. Maar verder volop kleur, zelfs als de motregen weer begint te miezeren. We hebben het bos bijna voor ons alleen.
Aardappelbovist. Zo'n gele kleurt mooi mee tussen het beukenblad. Maar wit is toch ook heel fraai.
Natte delen en droge gronden wisselen elkaar af.
Bovenop de Holterberg.
Een of andere knaloranje stamzwam springt onvermijdelijk in het oog - voor wie het zien wil.
En deze gladdere oranjeklant perst zich onhoudbaar door het bodemdek omhoog.
Voor wie liever omhoog kijkt.
Het uitzicht is grauw, maar als je goed om je heen kijkt, is er nog genoeg kleur te vinden. Het is inmiddels te nat om nog op de grond te gaan zitten voor een betere close-up, maar deze ene van een hele rij rode haltsignalen in de berm vlakbij de parkeerplaats vormt toch een passend einde van dit kleurenblog.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten