26 september: Oostvaardersplassen

                                                Buizerd (j)
Al langere tijd wilden we weer eens naar de Oostvaardersplassen en we hebben op deze mooie herfstdag nog snel de gelegenheid genomen vòòr de filmpremière van De nieuwe wildernis! Want de film was al populair voor hij in de bioscoop in ging en het ligt voor de hand dat er dan veel mensen naar het gebied zullen komen. Als dat in de verwachting is om in het echt te beleven wat in de film getoond wordt, zal het vast een teleurstelling worden, omdat de afstand tot het wild en de watervogels over het algemeen groot is. Het grootste deel van de Oostvaardersplassen is voor publiek gesloten en in dit jaargetijde - in ieder geval toen wij er waren - zijn de meeste dieren ver van de kijkposten. Daar is rust en nu nog voldoende voedsel.

Wij hadden onze mooiste ervaring nog voor we de Oostvaardersplassen bereikten, langs de Lage Vaart, waar we deze schoonheid op een paaltje in het vizier kregen en vanuit de auto konden fotograferen: een jonge buizerd.

Als je alleen al van de rust, het ruige land, de flora en vele kleine dieren kunt genieten, dan zijn de Oostvaarderplassen altijd de moeite waard. Door de nog vele bloeiende planten vlogen ons nog massa's vlinders om de oren, evenals libellen en vele andere insecten.

Met goed geluk kun je (met een goede verrekijker) vanaf de Praamweg de zeearend spotten, maar op het moment dat wij op de parkeerplaats waren, was de vogel gevlogen en niet in het zicht. Het Bezoekerscentrum aan de Knardijk is na de verbouwing mooi en ruim, maar de parkeerplaats is niet zo groot en was op deze donderdag zelfs al nagenoeg vol. We hebben de rondwandeling gemaakt op het landje naar de uitkijkpost de Zeearend. Er loopt daar een aardige groep konikpaarden en het is wel leuk om die van dichtbij te zien. Het mooiste vind ik ze echter als ze met grote kudden door de plassen en het wilde land vòor de uitkijkpost lopen. (oostvaardersplassen december 2011). Maar behalve hier hebben we geen paarden gezien

De Zeearend is een grote, gesloten observatiepost, zodat je foto's alleen door de glazen ruiten kunt maken. Dat geeft niet zulke fraaie resultaten, maar wel een impressie van de vele vogels in het grasland en de plassen, en de enorme kudden herten die daarachter liepen te grazen. Het waren allemaal hinden, voor zo ver we konden zien, en het was heel rustig: van burlen was hier nog geen sprake!

 het wordt paddenstoelentijd

Op bepaalde plaatsen hebben we heel veel paddenstoelen gezien, zoals in dit vochtige graslandje. Kringen van inktzwammen in alle stadia.

Sleedoorn

Het vervolg van onze tocht naar uitkijkpost De grauwe gans leverde weinig meer op dan heel veel eenden ver weg op de plas, paddenstoelen en wat vogeltjes, die we overigens meer hoorden dan zagen. Verder was het erg rustig. Stilte voor de storm? Zal de film veel mensen enthousiast maken voor onze mooie natuur, ook in het echt, of zullen velen teleurgesteld worden door de kaalheid van dit gebied en - als ze niet het goede moment treffen of niet het geduld hebben op het goede moment te wachten - de afwezigheid van of de afstand tot de dieren? Of straks, als de winter flink uitpakt, het lijden van de dieren, want ook gebeuren in het natuurbeheer zoals dat in de Oostvaardersplassen plaatsvindt.