Een week of twee geleden zag ik nog nauwelijks paddenstoelen in het Jac.P. Thijssepark. Afgelopen donderdag hoefde je niet te zoeken: paddenstoelen alom! En heel veel soorten.
Nu vind ik paddenstoelen dus erg lastig te definiëren. De vliegenzwam is bij ieder reuze populair. In de eerste plaats natuurlijk om zijn spectaculaire voorkomen, maar ook zo onmiskenbaar dat de naamgeving niet snel tot vergissingen zal leiden. Russula is ook goed te doen - al weer: de kleur. Maar dan toch: is het een smakelijke russula of een braakrussula? Nogal een verschil! De boleten zijn buisjeszwammen en met hun over het algemeen dikke pootjes en vlezige hoeden ook wel herkenbaar. Maar dan: een heksenboleet, eekhoorntjesbrood, kaneelboleet of moet ik heel goed op de omgeving letten om me op weg te helpen: berkenboleet, kastanjeboleet, haagbeukboleet..... Ik laat ze intact, voetjes bekijken of doormidden snijden is geen optie. Dus doe ik wat ik het liefste doe: gewoon genieten en foto's maken. Ik laat me verleiden en kan hier en daar misschien herleiden.
Nu is foto's maken vanuit het ideale standpunt in onze heemparken niet altijd mogelijk, want je mag natuurlijk niet buiten de paden en overal maar doorheen stampen voor je hobby. Dus moet ik het doen met de middelen en mogelijkheden die er zijn. Donderdag met m'n 300-mm lens, zaterdag nog terug met de macro, zonder statief. De camera op de grond of op een boomstammetje of paaltje gaf wel erg lage standpunten, maar leverde nog het beste resultaat. Onder de heersende weersomstandigheden met af en toe een zonnestraal, maar toch ook veel wolken en soms wat regen leverde het toch heel wat trilzwammen op.
Ik vind paddenstoelen mooi zoals ze zich uit de aarde omhoog persen en tussen alle obstakels door hun plekje opeisen. Dus neem alle takjes, blaadjes en andere beeldvervuilers op mijn foto's maar voor lief, want ze horen erbij. Maar ook de vergankelijkheid is bij paddenstoelen zo zichtbaar en van een soort bijzondere schoonheid.
Een jonge frisse vliegenzwam en een aangevreten, afgebroken exemplaar. Zo zijn ze er, zo zijn ze weer verdwenen. Maar niet alleen door een natuurlijk proces helaas. Toen ik zaterdag terug was in het Thijssepark waren de mooiste, ongeschonden vliegenzwammen, zoals deze twee onder, verdwenen. Echt helemaal weg. Dus geplukt en meegenomen, in een heempark. Triest dus.
Deze oranje schoonheden stonden er gelukkig nog, misschien doordat ze klein zijn en zich - weliswaar naast het pad - een beetje verdekt hadden opgesteld.
Russula
Onder: (grote?) parasolzwam
Als ik (nog) niet zeker ben van soortnamen, noteer ik deze liever niet. Ik zoek nog door, maar wie beter weet en me op weg kan helpen is van harte welkom om dit in een reactie te doen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten