zaterdag 17 maart 2012

Zondag 11 maart: de eerste echte lentedag!


De eerste echte lentedag: zon, windstil, graad of 15, brengt de eerste vlinder in de tuin: een kleine vos.
Tijd om de Middelpolder in te fietsen en te kijken welk gevogelte we daar zullen aantreffen.
Geen verrassing, maar toch mooi met de zon op z'n snavel, een blauwe reiger.
Bij het fietspad achter de rioolzuivering was het riet aan de oevers gemaaid en omgeslagen op de kant. Daar trok een beweging onze aandacht. Het bleek een winterkoninkje dat in de weer was om nestmateriaal van een stukje verderop het holletje onder het riet in te vliegen.





Overal hoor je heggemusjes het hoogste lied zingen. Op het recreatieterrein bij de bessenstruikjes, dat ik vorig jaar wel eens het vogelparadijsje noemde, waren de spannende rommelbosjes van bramenstruiken, brandnetels en dergelijke, vervangen door gras en wat nieuwe boompjes. Kon natuurlijk niet, dat rommeltje. Jammer, dit stijve en fantasieloze geheel vind ik geen vooruitgang. In de bosjes was vorig jaar een nest van winterkoninkjes en ook de zwartkoppen vonden hier een schuilplaats en waarschijnlijk ook veel insecten om de altijd hongerige jongen mee groot te brengen. Ook voor vlinders aantrekkelijk.
Gelukkig zijn de meidoorn- en bessenstruiken er nog, ook keurig gesnoeid, maar dat is goed.
In de bocht, niet ver van het vlechtscherm zag ik een fuut met een mooi bosje bloemen met gezwinde spoed op zijn lief aan de overkant afzwemmen. Snel afgestapt en camera gepakt, nog net op tijd om vast te leggen hoe ze tegelijkertijd uit het water omhoog schoten voor een prachtige balts. Uit de hand, niet helemaal stabiel en geen tijd om de instellingen te veranderen, zijn de foto's niet zo scherp als ik zou willen, maar toch wel leuk.






Verovering gemaakt, samen verder. Wasbeurt van een scholekster.

 


In eerste instantie was het me niet opgevallen, maar tussen de groepen meeuwen en ook verderop (foto onder bij het hek langs de sloot) bleken grote groepen wulpen te staan, allemaal in rust. Waarschijnlijk hebben ze hier een goede rustplaats tijdens de trek gevonden. Hier en daar heb ik ook grutto's gezien, maar dat waren enkelingen. In de slootjes middenin het land waren ook een paar wintertalingen tussen alle smienten. In tegenstelling tot vorig jaar waren er nu weinig ganzen en dan nog voornamelijk grauwe ganzen.

Geen opmerkingen: