Zuid-Limburgse heuvelland: Epen

Opgewarmd en gesterkt door een kop koffie met een hapje erbij, besloten we de kou te trotseren en nog het heuvelland in te gaan alvorens weer naar huis te rijden. Een prachtig sneeuwlandschap en een doorbrekende zon was onze beloning. Gisteren, vrijdag, waren we met fijne stuifsneeuw van huis gegaan, maar deze sneeuwbuien hadden we bij Utrecht achter ons gelaten. Gelukkig maar, want later op de dag schijnt het door sneeuwval een puinhoop op de wegen in noord Nederland te zijn geweest.
In Limburg niets van gemerkt, maar daar lag nog wel overal sneeuw van de afgelopen maandag. Dus wij hadden wel de lusten en niet de lasten!
In Epen hebben we de auto in het dorp geparkeerd en zijn we via het Bovenpad naar het Geuldal gelopen.
De mist hulde de besneeuwde hellingen nog in mystieke nevels, maar de zon was doorgebroken en gaf het landschap wat kleur en warmte. Ons ook! Bovendien was er geen wind en we hebben van een prachtige wandeling langs de rivier genoten.

Het was verrassend een hele kudde schapen, met lammeren, op de besneeuwde weiden aan te treffen. Het was een langharig soort, waarschijnlijk tegen dit soort omstandigheden bestand. Ze krabden de sneeuw met hun poten weg op zoek naar voedsel.

Kool- en pimpelmezen, vinken, merels en hier en daar een winterkoninkje kom je overal wel tegen.
En wie wandelen en Epen zegt, kent Herberg de Smidse. En wat is er heerlijker dan een kop erwtensoep met lekker brood en katenspek aan het eind van een frisse wandeling in de Smidse?!

Meer foto's :

https://picasaweb.google.com/114994699273115947943/WintersLimburg?authuser=0&feat=directlink