Onderweg hadden we en passant een wandelfotografe gesproken, die vertelde dat er in deze omgeving bij een kruispunt veel drukte was vanwege een gesignaleerde vos en een ijsvogel. Er was sindsdien al een uur voorbij en wij hadden het niet als doel gekozen, maar het kon eigenlijk niet missen: veel fotografen met tele-apparatuur en daar tussendoor scharrelde zowaar (nog steeds!) een vos. Ziek of slim, hoe komt een wild beest zo tam? Zelfs de herten lopen nog weg van mensen, maar deze leipe lowietje paradeerde hier en stal de show alsof hij de catwalk liep. Sneeuw en een zonnetje, wat wil je nog meer?
Hier lagen en stonden de fotografen, compleet met (groene!) camouflage uitrusting en supertelelenzen, terwijl je het beest zowat kon aanraken. Zo'n uitgelezen kans lieten natuurlijk ook wij niet lopen en we schaarden ons onder de enthousiastelingen om wat mooie plaatjes te schieten.
Overigens heb ik nog nooit zoveel luxe fotoapparatuur en telelenzen aan me voorbij zien komen, als deze middag in de waterleidingduinen. Op deze plek liep zelfs een jongen van een jaar of tien met een lens van een paar duizend euro, waarvan ik me afvroeg of hij hem wel goed kon tillen en stilhouden.
Van vrienden, die hier wekelijks met de kleinkindertjes wandelden, had ik al eens van dit vossenfenomeen gehoord. Zij waren er helemaal niet zo blij mee, wanneer de vos gewoon achter hen aan bleef lopen. Het is uiteindelijk een wild beest, met mogelijke ziektes, onberekenbaar.
Nieuwsgierig geworden, heb ik zojuist even gegoogled op vos in waterleidingduinen en vond de verklaring: met name op deze plek worden de vossen dikwijls gevoerd door mensen! Iemand sprak zelfs van de beroemde "rugzakvos"! Befaamd in binnen- en buitenland. Nou ja!
In de jacht op mooie plaatjes worden deze dieren verpest met brood en hondenbrokken en wat al niet meer. Een momentopname voor het fotoboek al of niet in het besef dat we uiteindelijk zelf last gaan krijgen met deze dieren. En als mensen last krijgen van dieren, willen ze ze niet meer. Volgt de dood. Hoe kortzichtig en egoïstisch willen we zijn?
Waardeloos dus, mijn foto's? Nu ik ze heb, houd ik ze maar en het was wel weer een beleving. Laten we verder maar ons verstand gebruiken. Voor informatie zie o.a. Vandaag.nl
Op deze showplaats stelde ook de ijsvogel niet teleur. We zagen er zelfs twee tegelijkertijd!
Van het Schusterkanaal kwam een vogel aangevlogen die op het water van het Groot Zwarteveld landde.
Tussen het riet nauwelijks te zien, maar later opvliegend kregen we een beter beeld van deze vogel. Profiel in
het riet doet aan een roerdomp denken. Maar overwinteren die hier ? Of staat een houtsnip ook zo hoog op de poten? Thuis het boek er nog eens op nageslagen en onze observaties met foto's ingevoerd in waarneming.nl. Vandaar kwam de bevestiging: ja zeker: een roerdomp. Grappig: als je deze vogel hoort, kun
je lang zoeken om hem in beeld te krijgen. En nu we het allerminst verwachtten, kwam hij zomaar aangevlogen.
Groot Zwarteveld
Geen opmerkingen:
Een reactie posten