Aan alles komt een eind. Omdat het opnieuw grijs en regenachtig weer was, besloten we niet tot een natuurlijke, maar stadse afsluiting van ons driedaagse uitstapje. We lieten het Lauwersmeer achter ons en stapten in Dokkum pas weer uit de auto. Wonderwel begon het juist een beetje op te klaren en we hebben nauwelijks nog regen gehad tijdens ons rondje Dokkum.
Dokkum is de vijfde winkelstad van Friesland en heeft vele horecagelegenheden voor wie het zich gezellig wil maken. Wij vonden het vooral leuk om wat meer van de geschiedenis van Dokkum in beeld te krijgen door een stadswandeling en een bezoek aan het museum.
We staken de Dokkumer Ee over via een voetbrug, die uitzicht bood op de molen Zeldenrust, een van de twee molens die zich op de zg. bolwerken bevinden. Dokkum is een oude vestingstad en wordt omringd door deze stadswallen, die op zes punten bastions hebben. Voor een verdergaande beschrijving wil ik verwijzen naar wikipedia, de kaart van Dokkum en een verhelderende digitale tour door Dokkum.
Ik zal me vooral tot een fotoïmpressie beperken. Namen van bruggen en straten zeggen dikwijls ook veel over het verleden.
Deze legende spreekt van een eik, maar de boom die naast de kerk staat, is een moerbeiboom. Moerbeibomen komen gewoonlijk niet zo noordelijk voor. Een toelichting meldt dat deze witte moerbei de oudste moerbeiboom van Europa is, volgens deskundigen zo'n 400 jaar oud. Vermoedelijk is het zaad destijds illegaal uit China meegesmokkeld.
Op het eind van de Legeweg vonden we eetcafé De Koffiebranderij in een sfeervol oud pand. Wat is een betere plek om even op te warmen bij een heerlijk kopje koffie?!
Toen ik naderhand om het pand heenliep bevond ik me veelzeggend in de Koekebakkerssteeg die met het Olieslagersbrugje een smal watertje overbrugde. Met de Koffiebranderij aan onze rechterhand keken we richting de Bonte Brug over het Kleindiep.
Vanaf de Bontebrug heb je een mooi uitzicht over Dokkum naar alle kanten.
Dokkum is een van de Elf steden. De schaatsers van de Elfstedentocht moeten onder de Bontebrug door om bij de stempelpost op het Kleindiep te kunnen komen. Het leuke schaatsbankje hoort hier dus helemaal thuis!
Leuke winkels in statige panden langs het Kleindiep. Aan de andere kant het stadhuis.
Als je Dokkum zegt, zeg je Bonifatius. Een museum, dat niet alleen aan Bonifatius, maar aan 2000 jaar geschiedenis van noord-oost Friesland is gewijd, is gevestigd in het Admiraliteitshuis aan de Diepwal. Voordat we het museum bezochten, bewonderden we nog de statige panden aan de overkant van de Driepystergracht. Het geelstenige gebouw links van de pakhuizen van de Erven Brouwer bleek niet een voormalige kazerne te zijn, zoals wij eerst dachten, maar was ooit een sigarenfabriek.
In Dokkum kun je niet om Bonifatius heen en dat vertaalt zich op vele manieren. Het museum geeft er een mooi beeld van. Maar er is ook prachtig oud aardewerk en allerlei andere gebruiksvoorwerpen zoals beursjes, kledingstukken, verschillende hoofddrachten van kant met oorijzers tot compleet zilveren en gouden oorkappen, prachtig tafelzilver en kerkzilver. Kortom: een mooie collectie cultuurgeschiedenis, die we zeker de moeite waard vonden.
Met deze zilver beslagen Bijbel slaan wij ook ons vakantieboekje dicht.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten