Deze middag 20 maart begint de astronomische lente. Normaal is een temperatuur van een graad of 10, maar de hogedrukgebieden houden aan en de lente wil niet wijken: bijna 20 graden zou het hier en daar worden. Zelfs in de tamelijk winderige Groene Jonker kon de jas uit.
Ver op de plas waren veel vogels, duidelijk hoorbaar, maar slechts zichtbaar als kleine puntjes, nog net herkenbaar met de verrekijker en te ver voor de fotocamera. Maar er viel genoeg te genieten. Het groen van de grassen wint aan intensiteit en de wilgen op de landtong hullen zich reeds in het ijle voorjaarsgroen. De eerste waterplanten steken de groene koppen boven het water.
Het water staat nog hoog en reikt tot het bankje aan de Hogedijk-zijde en de paden. Ondanks de droogte van de laatste tijd is het pad nog modderig op veel plaatsen. Rietgorzen vliegen over en weer tussen de rietkragen. Grutto's en ganzen vliegen hoger over, ieder met hun eigen herkenbare geluid.
De wilgen lijken nu haast in het water te staan, de pollen staan geïsoleerd, maar het water is ondiep en zal aanzienlijk dalen en terugtrekken in het drogere seizoen. Mooi is dit zo.
Op droge richels staan de vogels op rij, bijna in slagorde. Kokmeeuwen, grutto's en niet eens zoveel kieviten en scholeksters.
Aan het eind van de 8-lus, die het wandelpad vormt, aan de kant van de Kousweg zijn meestal grutto's te vinden. Het water is op veel plaatsen ondiep. Een tweetal stond hier in het bereik van de lens lekker in het zonnetje de veren te wassen en te poetsen.
Alle neuzen dezelfde kant op. Ook de kwikstaart is weer in het land.
Wie heeft het niet gemerkt: dit vroege voorjaar is vlinderachtig begonnen. Ik heb nog nooit zo vroeg in het jaar zoveel (en verschillende soorten) vlinders gezien. Ze dansen en dartelen in de lucht, laven zich aan de nectar van de vele bloeiende bloemen en bomen en dan zie ik deze kleine vossen landen op het dorre wintergras, vol stuifmeel en paringsbereid.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten