Het leek ons fijn om eerst een paar dagen aan de kust te relaxen. Marseillan Plage (iets ten noorden van Cap d'Agde) was gunstig gelegen omdat we vandaar gemakkelijk verder volgens plan de Languedoc konden intrekken.
Flower Camping Robinson is gelegen naast het kanaal dat in het zeehaventje uitmondt en wel aan de rustige kant. Langs het kanaal loop je in een paar minuten naar de doorgaande weg en de brug en vandaar in korte tijd naar het dorp. Wij vonden het heerlijk om dat 's avonds te doen als we in het dorp gingen eten. Want met verse vis en schelpdieren zo binnen handbereik, hebben we deze dagen niet zelf gekookt, maar ons heerlijk laten verwennen. Na het eten teruglopen langs het kanaal, genietend van de zwoele zomeravond, de hengelaars en de lichtjes of nog even op het strand, was een mooie afsluiter van deze warme zomerdagen.
Marseillan Plage is wat je zou kunnen noemen een "levendig" plaatsje. Beslist geen parel aan de kust, maar voor wie van wat vertier houdt, is er genoeg te beleven en je struikelt er over de eettenten en allerhande strandwinkeltjes. Aan de rand van de stad is een enorm kermisterrein en op het strand valt er altijd van alles te beleven.
Voor ons schuilt de charme van deze omgeving meer in het Bassin van Thau en allerlei andere meertjes en lagunes, die niet alleen de kweekplaatsen vormen voor de oesters en mosselen, waar de streek zo om bekend is, maar die ook mooie natuurgebieden vormen.
Ik ben een keer richting Marseillan (het oude dorp aan het Bassin de Thau) gefietst. Halverwege is er een klein fietspaadje tussen de verschillende wateren door naar het einde van een landtong, waar je een mooi uitzicht over het meer hebt.
Aan de andere kant ligt het Etang de Bagnas, een beschermd natuurgebied. Alleen op een van de rondwandelingen met een gids heb je hier toegang. Wij zijn een klein stukje het pad ingelopen, aangetrokken door de schoonheid van het gebied en de vele vogels. In de rietkragen en oeverbomen zaten o.a. veel karekieten, die we wel gehoord en gezien hebben, maar die zich lastig lieten fotograferen tussen het riet en gebladerte.
De weg naar Cap d'Agde loopt langs de zuidkant van dit meer van Bagnas en daar ben ik op een vroege ochtend nog eens naar toe gefietst. Dit is blijkbaar een broedgebied van Steltkluten, want niet alleen volwassen steltkluten trof ik hier aan, maar ook juvenielen. Het was hier heel stil en in het rimpelloze water schreden de hoogpotigen met hun spiegelbeeld sierlijk voort, onderwijl zoekend naar voedsel. Plots kwam de zon door en kleurde alles warm, bijna oranje. Stil genieten op een rotsblok, de rust slechts onderbroken door de regelmatige roep van moeder kluut en het klikken van mijn camera.
Via het fietspad terug naar Marseillan passeerde ik een ander kanaal, waar een zilverreiger stond, maar ook hier weer een steltkluut met haar kroost. Een stukje verder gelopen, waren het de zwaluwen die de dienst uitmaakten. Luidkeels landden ze op de doorbuigende rietstengels om daar even te rusten of al snel weer hun vliegcapriolen voort te zetten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten