Op deze frisse (graad of 10) en bewolkte ochtend had ik met een vriendin afgesproken voor een wandeling in de waterleidingduinen. Trouwe Pannelandgangers zijn wij. Heerlijk dat de zangvogels weer terug zijn, nog niet allemaal, maar tjiftjaf en fitis lieten zich graag horen. Een stel boerenzwaluwen scheerden door de lucht en rustten af en toe uit in het topje van een berk. In het riet een rietgors. Kort geleden heb ik in de Ooijpolder mijn eerste klapekster gezien en vandaag in de duinen vond een tweede ontmoeting plaats. D.w.z. op respectabele afstand en klapeksters zitten blijkbaar ook graag hoog in de boom om de omgeving te kunnen overzien. Waar we ook liepen, overal kwamen we roofvogels tegen, plotsklaps opvliegend bij onze nadering, hoog in een boom of in de lucht.
Op afstand oogt het landschap nog winters, maar als je goed kijkt zie je lenteboden. Hier bloeien de katjes, daar is een meidoorn al fris lentegroen, elders staan knoppen op openbarsten. Duinviooltjes en hondsdraf kleuren tussen het nog vale gras, een padje springt voor ons weg om vermoedelijk ergens haar eitjes te gaan leggen. Een aarzelend doorbrekende zon gaf nog wat extra kleur en glans.
 |
| klapekster |
 |
| buizerd |
2 opmerkingen:
Leuk om hier ook mijn favoriete natuurgebied terug te zien. Ik ga jullie blog volgen.
groetjes Ghita
Leuk, bedankt!
Een reactie posten