Eijsden / Margraten: Maasdal en plateau, een fietstocht op vrijdag 25 april

Eijsden vormt met Margraten en allerlei kleine tussenliggende dorpen tegenwoordig een grote gemeente. Enkele dorpen zoals Eijsden en Oost-Maarland, evenals Gronsveld, liggen in het vlakke Maasdal. Vandaar geven veelal steile hellingen toegang tot het plateau waar de meeste andere dorpen te vinden zijn. Wij besloten er met onze (eenvoudige!) stadsfietsen een bescheiden tochtje aan te wagen.

 

Als je Eijsden aan de zuidkant uitrijdt, kom je bij Kasteel Eijsden. Het kasteel dateert uit 1636 en er is sindsdien niet zoveel aan veranderd. Het is gebouwd in de stijl van de Maaslandse renaissance, een regionale variant op de renaissancestijl. Tot de kenmerken daarvan behoren o.a. de rode bakstenen gevels met versieringen, de horizontale banden in natuursteen - meestal het Zuid-Limburgse mergel - en de dakkapelletjes en kruisvensters.
Bij het kasteel horen tuinen, een park en weilanden. De poort te midden van de verschillende gebouwen geeft toegang tot de tuinen en het park. Het kasteel zelf, omgeven door een gracht, is niet toegankelijk. Meer informatie op: http://www.architectenweb.nl/aweb/archipedia/archipedia.asp?ID=6856 en op Wikipedia

 

In de gazons en de vijver met de fontein valt de Franse barokstijl te herkennen, terwijl  het gebied meer aan de westkant van het kasteel in de Engelse landschapsstijl is aangelegd.

Een prachtige beukenlaan vormt de toegangsweg tot de poort en in het prille lenteblad waren de bomenrijen nu extra mooi.

Een klein eindje voorbij het kasteel kom je bij het riviertje de Voer. Op de Voer staan verschillende molens en hier staat de Zaagwatermolen, oorspronkelijk uit begin 18e eeuw, maar sinds die tijd heel wat verbouwd en veranderd. Voor meer informatie: http://www.molendatabase.org/molendb.php?step=details&nummer=379 Het mooie vakwerkhuis ernaast was - meen ik - een oude ijzersmederij met wat roestig geluk in de voortuin. Het was leuk om het paadje langs de Voer een stukje te volgen onder schaduwrijke bomen en langs oevers vol daslook. Dat bracht me aan de achterzijde van het kasteel en een andere prachtige bomenlaan.

 

Van hier (fietsknooppunt 77) reden we, aanvankelijk langs oude boomgaarden en huizen, vervolgens via de minder boeiende zuidkant van Eijsden langs de zinkwitfabriek en de sportvelden, het heuvelland in.

 

De "Witte Pölkes"
Op de vijfsprong aan de andere kant van de beukenlaan naar de toegangspoort van het kasteel staat een kapelletje met een wit Mariabeeld. Het jaartal dat op de sokkel van het kruis staat, is 1899.
Bij knooppunt 78 kwamen we weer in het landelijk gebied, maar begonnen we ook geleidelijk de heuvels in te klimmen. Linksaf richting Libeek was het gedaan met die geleidelijkheid. We moesten stevig in de trappers en af en toe maar een stukje te voet klimmen met onze stadsfietsen aan de hand. De omgeving was het waard! En eenmaal boven was het goed toeven op een bankje in het zonnetje onder de hoede van de Heer.

Eenmaal op het plateau konden we weer gemakkelijk verder trappen.

We gingen even van de weg af over een pad langs een boomgaard en konden vandaar ver kijken tot de kliffen langs de Maas. Kun je zien hoe we geklommen hadden!

Rob heeft de gloednieuwe uitkijktoren beklommen en dat leverde nog meer boeiende vergezichten op.

Laagstamfruit, opgebonden aan V-vormige steunrekken. Nog voor Libeek gingen we linksaf, heerlijk naar omlaag tot de Moerslag. Op de kruising daar staat het kruisbeeld van de tweede foto.

 

Door weiden en boomgaarden, omzoomd door lage hagen, gaat de Voerenweg. Lentebloesembomen temidden van paardenbloemenpluizen en gele paarden- en boterbloemen. De bermen rijkelijk fijn blauw bespikkeld met bloeiende ereprijsjes.