Deze vrijdag zijn we met de auto naar Noordlaren gegaan, waar we de auto bij het kerkje hebben geparkeerd om daar op de fiets te stappen naar het Zuidlaarder meer. Deze tocht start bij het oude Tolhuis in het haventje en leidt onmiddellijk de open polder in waar we een straffe wind tegen hadden. In de rietkragen van de oeverlanden rond het meer hoorden we tal van zangvogels, in de wei aan de andere kant van de weg hoorden we leeuweriken. Daar zag ik een bruine kiekendief, die laag over de weilanden scheerde en het gras afspeurde naar een lekker hapje. Tegen de tijd dat de kiekendief uit mijn gezichtsveld verdwenen was, was Rob al in de uitkijktoren, terwijl ik nog tegen de wind intrapte.
In het noorden was het nog blauw, maar hier begon het flink te regenen. De observatietoren beschermde ons wel tegen de ergste nattigheid maar niet tegen de ijskoude wind die ermee gepaard ging.
Blauwe wolkenluchten enerzijds en grauwe regenlucht anderzijds.
Het Zuidlaardermeer is een natuurlijk meer dat voor ongeveer 3/4 op Gronings grondgebied ligt, voor het overige in Drenthe. Met de bijbehorende oeverlanden (ca. 120 ha) is het voor natuurliefhebbers en met name vogelaars een aantrekkelijk gebied. Wel is er aan de noordkant ook een jachthaven (vooral zeilers) en recreatiegebied.
Maar al snel klaarde het weer op en konden we een stukje door het grasland lopen.
Vermoedelijk rietzangers die soms luidkeels opvlogen om weer neer te strijken in het riet voor het vervolg van hun lied. Onmogelijk om tussen de verre wuivende stengels en met tegenlicht goede foto's te maken, maar voor het idee:
En ook hier waren bruine kiekendieven actief, een paartje zo te zien
(met de verrekijker beter dan met de camera!)
In het gras, dat vol stond met pinksterbloemen, ontdekte ik een grote groep kwikstaarten.
Groningse wolkenluchten
Vanaf de observatiepost kun je de dijk noordwaarts lopen naar Meerwijck, waar je bij de palingrokerij en het naastgelegen restaurantje met een trekveer kunt oversteken naar de jachthaven en een camping aan de overkant van het Drentsche Diep. Wij hebben een stukje van de dijk gelopen voordat we weer op de fiets stapten.
Uitzicht vanaf de dijk op de natte weilanden. Slobeenden, krakeenden, wat grauwe ganzen tureluurs en in de verte een paartje steltlopers dat ik eerst niet herkende, maar toen een van hen dichterbij kwam, herleid heb tot kemphanen.
Eenmaal weer op de fiets passeerden we deze natte landjes aan de andere zijde en daar ontwaarden we ook enkele grutto's. Dit mannetje stond op een punt waar ik hem heel voorzichtig goed kon naderen en hij liet dat oogluikend toe, veel te druk met het oppoetsen van zijn veren. Mooi om daar even de tijd voor te nemen.
In de weilanden aan onze linkerkant waren ook allerlei vogels, maar net als in het natte deel steeds enkele, niet heel veel van een soort. Alleen aan de noordzijde van het gebied waren heel veel brandganzen, die soms met massa's tegelijk opvlogen als er onraad dreigde.
Canadese gans
Tureluur en grutto
Het deel waar grassen, pijpestro en riet de overhand hadden was weer favoriet bij de grauwe ganzen met hun kleintjes.
Deze zijn al weer wat groter, ook wat minder in getal
1 tegendraads donsbolletje dat de andere kant opwil
Brandgans
Geoorde futen
Goed adres voor een vriendelijke ontvangst en even opwarmen bij een heerlijk broodje met heel verse paling: gisteren gevangen, vanmorgen gerookt en 's middags op het bord!
Door de Oosterpolder en langs de weg met de mooie boerderijen en huizen zijn we teruggefietst met het vaste plan om dit nog eens op een of andere manier opnieuw te doen. Een aanrader voor de natuurliefhebber!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten