Voor donderdag en vrijdag hadden we vrij spontaan een hotel in Paterswolde geboekt. Het is een soort logisch vervolg op onze eerdere verblijven in Drenthe en Groningen. De Hondsrug strekt zich vanuit Drenthe uit tot de stad Groningen en dat maakt het landschap in dit zuidelijke stukje van de provincie bijzonder afwisselend met zand- en veengronden en de kleipolders.
We begonnen onze minivakantie die middag met een fietstocht vanuit Haren naar de bossen rond het dorp Glimmen en zo verder naar het zuiden tot Noordlaren. Vandaar weer terug naar Haren. Van de P&R konden we zo een klein fietspaadje inrijden, waar we ons tussen het bos en de landerijen (daarachter de snelweg!) meteen in de natuur voelden. Door de buitenwijken van Haren ging het ,tot we echt in het buitengebied kwamen. Haren is trouwens een prachtig dorp met veel mooie huizen en kapitale villa's.
Glimmen is ook zo'n aardig dorpje, rijk met een kasteel met park en oude boerderijen, die van oudsher tot het landgoed behoorden. Langs de golfbaan, weilanden en een prachtig aangrenzend natuurgebiedje, waar Schotse hooglanders graasden en een ooievaar tussen het ruige gras en riet rondscharrelde op zoek naar zijn eigen kostje. We zijn gekomen in het stroomgebied van de Drentsche Aa.
Door de bossen over knisperende fietspaadjes bereikten we een open heideveld, geel van lage bremstruikjes. Grazende runderen en op hoger niveau een boompieper of een boomleeuwerik (nog niet zeker) die uit volle borst de aandacht trok.
Het fietspad liep onder een zandweg en een hoger gelegen es die afliep naar een waterloop (Drentsche Aa?) Slechts een paar koeien behoefden deze grote groene weide met elkaar te delen.
Bossen, weiden, boerderijen en landerijen wisselen elkaar hier af. Zo kwamen we in Midlaren, combinatiegemeente met Tynaarloo en dat kenden we van ons verblijf vorig jaar in Drenthe. Zo'n boerderijtje als dit oogt beslist Drenths.
Noordlaren heeft nog veel van de oude karakteristieke bebouwing en is daardoor beschermd dorpsgezicht. Het Bartholomeuskerkje is van de 13e eeuw en als je het toevallig open aantreft, kun je het interieur met de 15e eeuwse muurschilderingen, de preekstoel uit 1675 en het orgel uit de 19e eeuw bewonderen. Bij de molen de Korenschoof troffen we een visboer, bij wie we een lekker lunchhapje konden nuttigen. Boven ons hoofd vlogen kraaien af en aan naar hun nesten, waar fladderende vleugeltjes getuigden van hongerige magen.
Impressie van de bebouwing en verschillende boerderijtypen.
Terug door de bossen rond Glimmen zagen we ineens een paar reeen in een weitje achter de huizen. Ze zagen ons ook, helaas....
