We hadden logé's, eveneens wandel- en natuurliefhebbers. En als je dan met de zon gewekt wordt, wat kun je dan beter doen dan een rondwandeling in de waterleidingduinen? Eenmaal bij Panneland was de zon weliswaar achter een dik wolkendek verdwenen en begon het zelfs te regenen, maar lang duurde dat niet.
In augustus heb ik voor het eerst krooneenden gezien en bij een andere gelegenheid opnieuw in dezelfde omgeving. Ook nu troffen we hier weer enkele krooneenden aan, volwassen mannetjes en vrouwtjes. Steeds doken ze onder om met een snavel vol waterplanten boven te komen teneinde dat maaltje te nuttigen. Voor krooneenden zijn waterplanten, met name kranswieren, vast onderdeel van hun menu.
Een andere fotografe liep juist weg en ik hoorde later dat zij dacht dat dit smienten waren.
Die verwarring kan allicht ontstaan door het warme bruin van de kop, dat bij beide soorten wel opvallend is bij de mannetjes. Maar als je wat verder kijkt, zijn de verschillen in het totale verenkleed, maar ook op de kop toch opvallend. Voor de aardigheid plaats ik hier twee oude foto's van smienten. De prachtige rode snavel van de krooneend vind ik het meest kenmerkend. Verder zijn smienten ook veel kleiner. Als je niet alleen op het oog behoeft af te gaan, dan zijn smienten ook gemakkelijk herkenbaar aan hun typische fluittonen, des te meer opvallend omdat ze meestal in grote groepen in een gebied verblijven. In onze polders zien we ze voor hun voedsel vaak in de weilanden grazen.
Hoewel duindoorn en kardinaalsmuts nog steeds kleurige accenten vormen, zijn de duinen inmiddels echt wel in hun winterkleed. Dankzij het uitblijven van vorst, is de bodem nog opvallend groen, maar verder krijgt kleurloosheid toch de overhand. Maar wanneer de zon dan doorbreekt zijn het ineens de witte berkenstammen, die - bloot van blad, het licht bijna weerkaatsend - helder afsteken tegen de donkere lucht en alle aandacht naar zich toe trekken. Zo konden we met elkaar ook deze middag weer genieten van dit heerlijke gebied!
Overal kwamen we kleine groepjes damherten tegen, meest hinden, maar ook her en der een mannetje. Het vossenplaatsje lag op onze route en dat is dan ook wel weer leuk. Jammer dat er toch ook weer mensen zijn die de dieren voeren met stukjes krentenbol om een mooie foto te kunnen maken. Daar doe ik niet aan mee. Ik concentreerde me op een goudhaantje, dat druk doende was in de duindoornstruiken. Hij was echter een beetje te actief en te veel tussen de takken voor een geslaagde foto. Toen kwam echter dit vosje uit de struiken tevoorschijn en kon ik het niet nalaten om toch een fotootje te schieten. Hoe mooi kleurt zo'n vacht in de warme namiddagzon!
En over mooie kleurtjes gesproken: koolmezen en pimpelmezen in de ondergaande zon tussen de oranje bessen van de duindoorn, waar ze zich tegoed deden aan de zaden. Ook dat was trouwens weer nieuw voor mij, want ik wist niet dat deze struiken ook mezen tot voedselbron dienden.
Tegen de tijd dat we bij Panneland terugkwamen, werd het donker. Met een biertje en een lekkere kop erwtensoep hebben we deze middag tot volle tevredenheid afgesloten.
1 opmerking:
Wat een mooie blog. Vooral de krooneenden vind ik leuk om te zien, ik heb ze zelf nog niet gevonden in de AWD. Leuk he, die pimpelmezen in de duindoorn, je kan ze daar ook redelijk makkelijk fotograferen. De landschapsfoto's vind ik mooi, jullie hadden er ook goed licht bij, net als ik afgelopen twee keer dat ik er was.
groetjes Ghita
Een reactie posten