Deze junimaand zou een recordbreker van warmte en zonne-uren worden. Toen wij aankwamen werden er al temperaturen van rond de 29° gemeten en dus waren we wel blij dat we op onze kampeerplaats in de middag van de schaduw van de bomen achter ons konden profiteren.
De eerste dagen stond het water overal nog hoog, maar gaandeweg daalde het waterpeil in de vennen en vielen delen droog. Vanaf de camping loopt een graspad door het natte gebied en de wat hogere weide naar de rand van het bos. Je kunt daar eindeloos wandelen door het prachtige bos- en heidegebied. Wij liepen graag 's avonds zo'n rondje om te genieten van de ondergaande zon en ook de spectaculaire vluchten van de duizenden spreeuwen die naar de moerassen en rietvelden kwamen om daar een veilige roestplaats te vinden. In het ven zag ik die eerste avond nog een kleine plevier, maar dat is bij die ene keer gebleven. Misschien werd het later te droog voor deze kleine watervogel. De witte kwikstaartjes waren wel blijverdjes. Reigers en ooievaars zagen we dagelijks jagen in het ven, buizerds en kiekendieven in de lucht erboven. Wilde eenden en bergeenden vielen vooral op als ze aanvlogen, voordat ze nagenoeg tussen de struikjes en pollen verdwenen.
Op een avond trok een grauwe klauwier onze aandacht, vooral door zijn aanhoudende, wat raspende tsjek tsjek roep. Hij zat er een poosje mooi bij in de laatste warmte van de zon op een kale struik in het veld. In het bos waren het vooral mezen, vinken en fitissen die zich vocaal lieten gelden, maar dan wel tussen het veilige gebladerte. En tussen de lagere blaadjes vond ik ook een keer een meikever. In de bramenstruiken de opvallende rups van de witvlakvlinder en een groot dikkopje.
De hele dakrand van de schuur werd benut door huiszwaluwen, de jonge vogels pasten er inmiddels nauwelijks nog in. Terwijl we ons ontbijtje nuttigden in de ochtendzon was het een drukte van belang in de bomen tegenover ons: putters (distelvinken) en gewone vinken, fitissen en boompiepers zongen dat het een lieve lust was.
Roodborsttapuiten gaan graag op een hoog punt zitten en zijn dan gemakkelijk in beeld te krijgen. Fijne vogels!
Maar de grootste verrassing was voor ons de watersnip, die soms in de ochtend, maar dagelijks tegen het vallen van de avond eindeloos zijn baltsvluchten boven het ven en de camping draaide met dat typische geluid dat de staartpennen maken in zijn duikvlucht. Wij hadden dit nooit eerder meegemaakt. Aanvankelijk dacht ik dat iemand een geintje met een drone uithaalde of zo, maar een van onze buren had de vogel ontdekt en met de lange snavel en dat profiel kwamen we bij de watersnip uit.
Een laatste foto van het ven voor ons vertrek, toen het al droger begon te worden. Tijdens ons verblijf deze week hebben we vooral veel gefietst. Het Drents-Friese Wold is een prachtig en afwisselend gebied en plaatsen aan de rand ervan zoals Diever, Vledder, Frederiksoord of in het noorden Appelscha zijn rustige dorpen en fijn als onderbreking voor een lunch of een versnapering. Ook het Fochteloërveen en Veenhuizen zijn niet ver, maar daarvoor zijn wij in de auto gestapt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten