Het is niet te geloven, maar het jaar is omgevlogen! In januari was mijn laatste post. Het is niet dat we niets ondernomen hebben dit jaar, er was gewoon zo véél! Gebeurtenissen in het begin van het jaar verhinderden ons wel om regelmatig op pad te gaan, maar daarna zijn we juist zoveel weg geweest dat ik aan dit blog niet meer toe kwam.
Een allegaartje van dit jaartje op een rij. Reigers en hagedissen waren op veel plaatsen de terugkerende elementen.
In het vroege voorjaar hebben we af en toe het ontwaken van de natuur en het verloop van de lente gevolgd in de heemparken in Amstelveen.
In de AWD ben ik beslist veel te weinig geweest, maar in mei konden we genieten van de voorjaarszang van vele vogels en ontdekten we op een mooi plekje zandhagedissen. Dit prachtige mannetje scharrelde op zijn gemak rond in de buurt van een grote, half vergane boomstam, terwijl een vrouwtje bij de zandkuil snel wegdook om beschutting te zoeken.
In september hebben we een prachtige dag gehad bij de pier van IJmuiden, waar we naast de ontmoeting met vele plevieren, meeuwen en enkele roze grutto's, kennismaakten met de zeekoet.
Ook geliefde plekken als de Groene Jonker en de polder bij Botshol hebben we wel eens opgezocht, maar dit jaar stond toch vooral in het teken van reizen. In maart/april konden we genieten van een 4-weekse reis door Vietnam. Deze stond niet in de eerste plaats in het teken van de natuur, maar meer van het land en de cultuur. Zangvogels hebben we meer gehoord dan gezien (tussen het dichte bladerdek of gevlucht voor de hoosbuien), maar van de Mekong tot Halong Bay hebben we heel veel reigers gezien: koereigers, grote en kleine zilverreiger en de Chinese ralreiger.
Met name in de tropische tuin van ons resort op Phu Quoc lieten verschillende soorten hagedissen zich zien, zoals deze fraaie "Bloedzuiger".
Van de hele reis heb ik inmiddels een apart reisverslag gemaakt: https://renrvietnam.blogspot.nl/p/welkom.html
In juni/juli trokken we met de caravan in Frankrijk. Op onze camping aan de Aygues waren we er getuige van hoe in een week tijd vele cicades uit de grond kropen en zich van hun laatste omhulsel ontdeden, in het gras of zelfs tot in onze slippers in de voortent.
In de Camargue kwamen we in het vogelparadijs. Onder andere ook veel reigersoorten!
Het noorden van Groningen bij het Lauwersmeer en de heide en vennen van Drenthe waren al meer bekend terrein, maar nog niet eerder waren we hier in de nazomer. Veel ganzen in weiden en water, kemphanen in ondiepe plassen, een enkele tureluur en nog veel meer. Het was fantastisch fiets- en wandelweer eind augustus!
In Turkije waren we nooit eerder geweest. Cappadocië is een heel bijzonder gebied, een verhaal apart.
Maar na alle reizen en uitstapjes is het altijd weer heerlijk thuis komen. Wat kunnen we dan genieten van alle vogels, vlinders, bijen, hommels en andere insecten die afkomen op de bloemen, zaden en vruchten in onze tuin. Pimpel- en koolmezen brengen hier in de buurt hun jongen groot en ook de mussen behoren tot onze vaste klanten. We tellen vanaf het voorjaar een populatie van zeker 30 mussen, die in de rozen en grote klimop voedsel en een schuilplaats vinden. Sommige vogelsoorten verdwijnen een poos na de winter. Maar als de blaadjes vallen, zien we de heggenmusjes weer terug, de roodborstjes geven luidkeels te kennen dat zij terug zijn; de merels, de spreeuwen, een enkel winterkoninkje en een groenling hebben ook al weer acte de présence gegeven.
In de zomer voeren we alleen de zaadmengsels van de winter op, in het najaar komen de vetblokken en pindaproducten bij. Dat geeft een jaar rond veel dinergasten in de tuin. Als de jongen grootgebracht moeten worden, zijn het vooral de mussen die zich verdringen voor een plekje in de voedersilo.
Kauwen, eksters, duiven en soms een Vlaamse gaai zijn ook graag van de partij als er iets te halen valt. Met zijn allen vormen zij op hun beurt weer een aantrekkelijke dis voor sperwers. Twee weken geleden zag ik er plots eentje op z'n gemak op de pergola zitten - boven onze voederplaatsen! Eén beweging en weg was hij, maar laat het vliegvolk gewaarschuwd zijn. Een sperwer is niet voor de poes! In voorgaande jaren hebben we dit ook al meegemaakt en tot tweemaal toe gezien hoe een sperwer een spreeuw geslagen en opgepeuzeld heeft.
Deze tortelduifjes hebben zich een half uur lang in allerlei bochten gewrongen om met z'n tweeën in het huisje te komen, voordat ze tot de conclusie kwamen dat dat niet zou lukken. Wel grappig.
Wat extra aandacht voor de specht. Veel plezier beleven we al jaren aan de Grote bonte spechten in onze tuin. Ergens in deze omgeving moeten een of meerdere nesten zijn, want we zien ook de jonge spechten komen. Soms een vrouwtje, maar vooral een mannetje (of meerdere) zien we die de pergola gebruiken als aanvliegroute en checkpost of alles veilig is voor ze bij de buren op de pindapot landen.
Even later vlogen de stukken door de lucht. Hij trok zich weinig van mijn aanwezigheid in de tuin aan, maar hield me wel nauwlettend in de gaten. Dichterbij durfde ik dan ook niet te komen, want één verkeerde beweging .... en weg.
Inmiddels is het winter, de eerste sneeuw is zelfs gevallen. Dan zijn de pinda's, pindapotten en vetblokken bijzonder in trek. Als ik in de kamer ben en dichterbij wil komen, is de show al snel voorbij. Heel omzichtig moet ik te werk gaan en soms wil een foto door de ramen nog wel lukken.
Zo genieten we nu van onze wintertuin en voor exotische vogels hoeven we niet eens ver te reizen.
Nog éven terug naar de zomer. Want ook dit jaar zijn egels een tijdlang onze vaste gasten geweest.
We zagen er echter steeds maar eentje en vroegen ons af of het altijd dezelfde was. Totdat er op een avond twee ten tonele verschenen. Maar dat was ook meteen einde verhaal. Want dit lieve beestje met de mooie kraaloogjes was niet te beroerd om de andere op weinig vriendelijke wijze weg te jagen. Het is niet altijd pais en vree in de achtertuin. Sindsdien hebben we er geen meer gezien. Misschien volgend voorjaar weer.
Deze winterperiode is een goede tijd om wat meer te laten zien van het afgelopen jaar. De komende tijd ga ik steeds een stapje terug in de tijd. Voor volgend jaar maken we intussen weer nieuwe plannen. Voor iedereen die dit leest: een warme winterrust en de beste wensen voor een mooi nieuw jaar!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten