Bergen, duinen en strand

Begin maart hebben we twee nachtjes in Bergen N.H. gelogeerd. Het werden een paar dagen van nostalgie, want we hebben in Bergen en omgeving al heel wat voetstappen liggen, en van prachtig weer, lekker eten en veel natuur. Bergen is om velerlei redenen een heel aantrekkelijk dorp en er valt veel over te vertellen, maar ik beperk me hier tot onze fietstocht. Die donderdag was het prachtig fietsweer. Nadat we eerst in Bergen wat bekende plekjes hebben opgezocht om evenals de vorige middag wat Heerlijke herinneringen op te halen, zijn we de duinen naar Schoorl ingereden. 

Er is het een en ander veranderd en niet alles ten goede, in onze ogen. Terwijl de Damlandermolen, vroeger een idyllisch plekje waar menig amateurschilder de ezel in de zomer opzette, zieltogend de polder overzag, was de nieuwbouw in de Mosselenbuurt en aan het Wiertdijkje niet allemaal mooibouw. Over architectuur kun je van mening verschillen, maar menig modern statement vonden in deze mooie omgeving detoneren.
Niet veranderd is Het Hof in Bergen en het prachtige park dat erbij hoort. Het Hof, evenals de fraaie toegangsbrug is dan ook een beschermd monument. De oude linden voor het gebouw, gestut en gesteund, zijn de oudste bomen van Noord-Holland en de linden langs de oprijlaan hebben hun oorsprong vermoedelijk in de 17e eeuw.
In de fraaie moestuin achter het huis spraken we enkele tuinlieden, die daar met veel plezier werken. In hun eigen woorden: "men zegt dat wij een verstandelijke beperking hebben, maar daar merken we zelf niets van!" Humor is hen in ieder geval niet vreemd en ze vertelden ook graag over hun werk en de tuin. Over heden en verleden kun je veel lezen op de eigen website van Het Hof en er is ook een link naar een YouTube filmpje waarin tuinman Kees Bos van alles vertelt over de historie van het huis en de tuinen.

Het blad aan de bomen moest nog komen, maar aan de voet waren velden vol paarse krokussen en sneeuwklokjes. 

In de Philisteinse - en Damlanderpolder bij de Voert vonden wat werkzaamheden plaats ten behoeve van de waterberging. Het zijn mooie natuurlijke gebieden, die de overgang vormen van de duinen naar de bewoonde gebieden en iets verderop de stad Alkmaar.

In de duinen bij Bergen werden we verrast door de zang van vele boomleeuweriken en toen we even stilstonden zagen we ze opvliegen vanuit heidestruiken en hoog steigen om vervolgens in spiraaltjes naar omlaag te glijden en weer ergens op de grond tussen heide en grassen te verdwijnen. Niet overal in de duinen was het zo'n vrolijk feestje, maar op bepaalde plaatsen kwamen we weer hele groepjes boomleeuweriken tegen. Je hoort ze wel, maar om ze te zien, moet je echt even moeite doen.

Op de rand van bos en heide zweefde een havik.

Bij de Berekuil was het goed toeven op een bankje in de zon en dat vond dit roodborstje blijkbaar ook. Niet bang zat hij ons van nabij nieuwsgierig op te nemen, de veertjes zachtjes opwaaiend in bescheiden windvlaagjes.

Het strand van Schoorl bij Paal 19 is alleen te voet of met de fiets te bereiken. Zowel in het duin als op het strand werd hard gewerkt om alles weer gereed te maken voor het komende seizoen.

Op het strand was het stil. Meeuwen, enkele scholeksters en flinke groepen drieteenstrandlopers zochten hun voedsel op de oude strekdammen.

Over de dam kon ik moeilijk dichterbij komen zonder dat de vogels vlogen. Met veel getjiep gaan ze met z'n allen de lucht in om even later bijna in formatie te zwenken en terug te komen of op een volgende strekdam veiligheid te zoeken. Mooi die donkere bovenzijde van de vleugels en dan in de ommedraai het oplichten van de buik en de onderzijde van de vleugels.

Bij een andere strekdam kon ik over het strand wat meer dichterbij komen, heel voorzichtig. Er werd druk gefoerageerd tussen de stenen in het achtergebleven water.

Deze strandlopers doen hun naam eer aan, maar je zou ze ook strandrenners kunnen noemen. Ze houden er graag de vaart in en het is altijd leuk om ze over het strand, meestal langs de waterrand, heen en weer te zien rennen.

Via een ander pad fietsten we terug richting Bergen aan Zee.
Op sommige plaatsen zagen we nog wat stille kale getuigen van de grote bosbranden die hier jaren geleden  hebben gewoed, maar de natuur herstelt zich en een deel van de dennenbossen heeft plaats gemaakt voor meer open terrein. We hebben de indruk dat Staatsbosbeheer hier nog een schepje bovenop doet of moeten we juist zeggen weghaalt: er is her en der actief gekapt en in lage delen waren poelen ontstaan, die ik me van eerder niet kan herinneren. Hoe dan ook: het is een prachtig gebied en afwisselend gebied.

Bijna bij Bergen aan Zee is het een flinke trap tegen het duin op, maar dan heb je ook een prachtig uitzicht over de duinvallei die omsloten wordt door de duinen aan de zeekant en de stuifduinen aan landzijde. Terug door de duinen naar Bergen Binnen en daarna lekker rozig nagenieten bij een pilsje op een van de terrassen in het dorpscentrum. Wat een heerlijke dag was dit.