Kleiput Vatrop en Den Oever werden het eind van onze verkenning langs de Waddenkust van Noord-Holland, zie het vorige blog.
Deze plas is ontstaan door kleiwinning voor de aanleg van dijken. Het is een natuurgebied geworden, dat door Staatsbosbeheer wordt beheerd. Door een sluisje is er een open verbinding met de Waddenzee, waardoor vers zeewater kan binnenstromen. De dijk tussen de Waddenzee en de kleiput is niet zo hoog. Bij hoog water en storm kan het hele gebied onder water lopen.
Alle soorten zout- en brakwaterflora ken ik niet, maar het leverde in ieder geval prachtige kleuren op. Ook hier was de zeeaster present. Des te meer verraste het me om in deze ziltige omgeving ineens de blauwe flits van een ijsvogel te zien. Had ik het wel goed gezien? Jazeker, een onduidelijke foto leverde thuis het bewijs en andere bezoekers wisten zelfs aan te wijzen waar hij zijn nest had! Aan de rand van het eilandje stond een lepelaar doodstil een tukkie te doen. Verder was het er heel stil. Maar dat is niet altijd zo! Eind augustus schijnen hier duizenden sterns langs te trekken en te rusten en in het voorjaar wordt er door verschillende vogelsoorten gebroed.
Richting Den Helder trok een groep wadlopers voorbij, wat zullen ze genoten hebben van het mooie weer, de blauwe luchten en de vele vogels waar ze tussendoor liepen! Het was inmiddels half drie en het water begon duidelijk hoger te komen.
Half vijf, terug bij de kleiput. Het zeewater klotste nu wel tegen de voet van de dijk aan, maar onze hoop dat de dijk als toevluchtsoord door vele vogels zou worden gebruikt, bleek ijdel. Waar waren ze allemaal gebleven, al die vogels van de slikken?
Over het smalle dijkje tussen het wad en de kleiput liepen we. Graspiepers vlogen in groepjes af en aan. En langzaam maar zeker werd het duidelijker. De dijken bij Vatrop vormen met de dijk van de havenmond van Den Oever een holle bocht waartussen de zandbanken en kwelders nog droog lagen. Daar zagen we steeds meer vogels en bij nadering bleken ze rijendik de zandbanken te bevolken, rustend of nog fouragerend.
We konden nog niet goed zien met welke soort we hier van doen hadden, maar het waren er veel!
Eenmaal dichterbij trokken we de conclusie: goudplevieren, een paar duizend...
Meer naar het water doe liepen bergeenden en wulpen, meeuwen scheerden door de lucht en langs de waterrand konden we nog meer bergeenden en vele kluten onderscheiden. Die liepen nog druk met hun kromme snavels door het water te zwaaien.
Weer wat naderbij verbaasden we ons over hoe de verschillende vogels soort bij soort keurig op rij zaten. Vooraan de goudplevieren, dan een rij meeuwen en die vormden zeker niet de meerderheid, daarachter een geschatte (minstens) vierhonderd scholeksters. Dat vereist goed kijken want op flinke afstand kun je je gemakkelijk vergissen met de eveneens zwartwitte bergeenden. Helemaal achteraan een paar honderd wulpen. Kieviten waren er ook wel, maar niet in grote getale. Ook hebben we enkele zilverplevieren gespot en onderaan de dijk liepen drie steenlopers. In de blubber houd je geen schone pootjes!
Het wachten was toch wel op een moment dat al die plevieren door iets opgeschrikt zouden worden, waardoor ze massaal de lucht in zouden gaan. Af en toe leek het even te gaan gebeuren, maar we moesten nog wel wat geduld hebben totdat ......................
We hebben er een tijdlang van genoten totdat het tijd werd om naar huis te gaan. Een eenzame lepelaar (waarschijnlijk die slaper van de kleiput) kwam aanvliegen en begon onmiddellijk de vloedlijn aan te vegen en daarmee sloten we deze mooie dag af. Om vast en zeker nog eens terug te komen.
Meer informatie op: https://nl.wikipedia.org/wiki/Vatrop
http://www.villanieuwland.nl/activiteiten/wandeling-langs-de-waddenzee-vanuit-villa-nieuwland
http://www.pagowirense.nl/wr-vatro.asp
1 opmerking:
ohh wat gaaf zeg, zoveel goudplevieren bij elkaar.
Ook mooie landschappen en impressie plaatjes van de haven.
Maar de vogels, ja die zijn toch mijn favorieten.
groetjes Ghita
Een reactie posten