Het Landje van Geijsel : grutto's, grutto's, grutto's en nog veel meer

Zon en wind, een graad of 9. Gisteren hebben we een rondje gefietst: van Ouderkerk naar Abcoude langs de Bullewijk en de Holendrecht en van Abcoude terug langs de andere kant van het water over de Voetangelweg. Het was heerlijk om er zo weer eens op uit te gaan en het lentegevoel te pakken. Hoogtepunt vond ik wel de talloze watervogels op het Landje van Geijsel. Het landje is een paar ha groot weidegebiedje ingeklemd tussen de dijken langs de twee riviertjes bij het poldergemaal en het dijklichaam van de A9. Al jarenlang zet boer Jan van Geijsel, inmiddels samen met beheersorganisaties het weiland in het vroege voorjaar onder water. Met name grutto's weten dit plas- en drasgebied op hun trek vanuit het zuiden te vinden. Maar er zijn ook vele andere weide- en watervogels die hier rust en voedsel zoeken.
Vanaf het hoge punt bij de vogelkijkschuur kun je het land prima overzien, maar de afstand tot de vogels is wel groot. Verrekijker en flinke telelens of telescoop zijn onmisbare hulpmiddelen voor behoorlijke waarneming. De foto's met mijn 300 mm lens zijn dan ook niet mooi, maar ter illustratie.

Gisteren waren er honderden, zo niet een paar duizend grutto's, waaronder ook heel veel IJslandse. Ik ben niet goed in het schatten van zulke grote aantallen, maar een wandelaar die ik onderweg sprak had er vrijdag zo'n drieduizend geteld. Het is een prachtig gezicht als de vogels van iets schrikken en en masse opvliegen om met een grote bocht weer op de twee lange poten te landen als het loos alarm is. Door andere aanwezigen is echter een sperwer gesignaleerd, ook een slechtvalk en rond het middaguur zelfs een zeearend! Wintertalingen en smienten heb ik gezien; evenals bergeenden, die hier ook broeden, want vorig jaar heb ik hier verschillende families met pulletjes aangetroffen. Kieviten, tureluurs, scholeksters heb ik kunnen onderscheiden. Een paar kwikstaartjes vlogen af en aan voor ons neus. Het is een kleine greep uit de vele soorten vogels die hier komen rusten, foerageren en/of broeden.

Niet alleen de vogeltrek, maar ook de paddentrek is op gang gekomen.
Bij het Abcoudermeer reed ik bijna een pad aan, die wilde oversteken naar de kleinere slootjes aan de overkant. Gelukkig zag ik hem nog net op tijd en was het verder rustig op het fietspad.

Het groen begint ijl te ontluiken. Met het hoge geluid van gruttooo, gruttooo nog in de oren verheugen we ons op de lente.