Op 14 maart, toen winterse fenomenen hadden plaats gemaakt voor lentekriebels, zag ik plots een stel sijzen in de tuin, eerst vier maar later wel een stuk of acht tegelijk. De pinda's waren favoriet, de zadensilo en het fruitvetblok vonden eveneens gretig aftrek. Groepen sijzen heb ik vaker in onze omgeving gezien, maar dan in de parken of in het Amsterdamse Bos, vooral in de elzenbomen. Niet eerder op deze manier in onze tuin en dus genieten we daarvan, vooral omdat ze helemaal niet schuw zijn. Als ik met de camera rustig naar buiten loop, houden ze me wel in de gaten, maar zetten de maaltijd onverminderd enthousiast voort.
Deze onderste foto is niet optimaal, maar geeft wel goed het verschil weer tussen de fel gekleurde mannetjes met hun zwarte hoofddeksel en de wat ingetogener vrouwtjes, waar de grijze streepjes van kop tot teen meer overheersen.
Op enig moment werd ik verrast door de landing van deze bruine, roodgemutste sijs, die zo'n kort moment aanwipte, dat ik hem alleen kon vereeuwigen dankzij het feit dat ik al in de tuin met de camera in de weer was. Met recht een momentopname dus. Ik vond het wat lastig te definieren met welke soort sijs ik precies te maken had, maar dankzij waarneming.nl: Grote Barmsijs! De citroengele sijsjes zijn er nog steeds, onze roodborstige vriend heeft het bij dit bliksembezoek gelaten. Tenminste, voor zover ik weet, maar ik zie natuurlijk niet alles!
Een andere tuinprimeur dezer dagen betrof een Holenduif. Deze viel me op tussen de houtduiven en Turkse tortels, rondscharrelend op ons terras. De tuintafelpoot stond dermate in de weg dat ik deze halve duif hier niet zal exposeren. Verandering van mijn positie deed de vogel opvliegen - toch wat schuwer dan zijn familieleden. Naast deze nieuwkomers maken al onze vaste bewoners graag gebruik van de vogeldis. Spreeuwen bijvoorbeeld zoeken een wankel evenwicht bij de vetblokken, maar als ze eenmaal een goede zit hebben gevonden, wordt het blok in razend tempo kleiner! En ondertussen is het een heerlijk gekwetter en getjilp in de tuin. Laat het voorjaar maar komen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten