De Sint-Romboutstoren mist een spits, omdat hij nooit is afgebouwd. Rond 1520 stopten de werkzaamheden, waarschijnlijk om financiële of technische redenen, maar dat is niet precies bekend.
Dat neemt niet weg dat hij evengoed indrukwekkend hoog is, vooral als je 538 treden naar boven moet klimmen, als je van het uitzicht wilt genieten. We hebben ons er niet door laten weerhouden en het viel eigenlijk best mee, omdat er verschillende tussenvloeren zijn. Na 160 treden bereikten we de Kraankamer. De ruimte ziet er nog uit zoals 500 jaar geleden. Het grote houten wiel werd tot in de 20e eeuw gebruikt om bouwmaterialen en klokken door het ronde gat in het midden te hijsen. Er konden gemakkelijk 3 mannen naast elkaar lopen.
Nu is het gat gedicht met een glazen plaat, waardoor we in het schip, 30 meter onder ons, konden kijken - bijna recht boven de orgelpijpen.
Prachtig die oude gebinten. Wij vonden de beklimming nu al de moeite waard! Op naar de volgende etage.....
De Smidse diende vroeger voor herstelwerkzaamheden aan het uurwerk en de beiaard. In deze kamer was meer licht dan op de lagere etage omdat de vensters naar boven toe steeds groter worden.
De klokkenkamer met de oude en de nieuwe beiaard vonden we echter het meest indrukwekkend. Iedere beiaard bestaat uit 49 klokken en er hangen hier dus 98 klokken! De grootste klok is de Salvator, meer dan 8 ton zwaar! Op deze eerste vloer zou de oude beiaard zijn en hier bevindt zich ook de beiaardkamer. Ergens heb ik gelezen dat die kamer nog vrij onlangs helemaal vernieuwd is.
De vierkante ruimte van de toren werkt als een enorme klankkast en langs de "galmgaten" verspreidt de muziek zich over de stad. De koude wind gierde er deze middag doorheen en wij waren blij dat we mutsen en handschoenen bij ons hadden! Dat kacheltje in de speelkamer is dus beslist geen overbodige luxe voor de beiaardier. In de klokkenkamer worden de verschillende vloeren door houten trappen met elkaar verbonden. Zo kwamen we iets hoger in de uurwerkkamer. Prachtig!
De 200 jaar oude koperen speeltrommel en het uurwerk zijn volledig gerestaureerd.
Nog een houten trap omhoog bracht ons bij de andere beiaard. Volgens de torentekening zou dit dus de nieuwe beiaard moeten zijn. Wij zijn erg onder de indruk.
We volgen weer het stenen trappenhuis naar de hoogste kamer, die wonderlijk genoeg de Askelder heet en tenslotte bereiken we de skywalk om van het weidse uitzicht te genieten.
Beneden ons zien we de Grote Markt. En aan een andere kant de Veemarkt en de Sint-Pieter-en-Paulkerk, fijn herkenbaar.
Informatie: bij het ticket krijg je een bezoekersgidsje, maar op de website van de Sint-Romboutstoren zelf staan heel veel wetenswaardigheden over de geschiedenis van de toren, de klokken etc. O.a. een link naar een verslag over de geschiedenis van de luidklokken door torenwachter Nick Vanhaute.
1 opmerking:
Een reactie posten